De crisis in het Romeinse Rijk die ontstond na de verpletterende nederlaag van de gezamenlijke Romeinse vloot in [[468]] tegen de Vandalen, was voor Eurik aanleiding zich tot onafhankelijk vorst te verklaren. De Visigoten vielen [[Spanje]] binnen en bezetten de steden Merikda, Braga, Zaragona, Pamploma en Cluna, waarmee een einde kwam aan de Romeinse heerschappij in Spanje. Zijn poging om het noorden van [[Gallië]] in [[469]] te veroveren mislukte echter. Evenals zijn broer Theodorik II leed hij een nederlaag tegen de Romeinen bij [[Orleans]]. Eurik slaagde er evenwel in, in [[471]] vaste voet te krijgen in de [[Provence]] en ook viel [[Berry]] in zijn handen. Alleen in de [[Auvergne]], het centrum van Gallië hielden de Romeinen lange tijd tegen hem stand. Deze weerstand werd geboden door [[Avitus Ecidicius]] en [[Sidonius Apollinaris]] de zoon en schoonzoon van de overleden Keizer [[Avitus]]. Keizer [[Julius Nepos]] die de steun van de Visigoten nodig deed afstand van dit gebied in [[475]]. Dit werd later nog eens bekrachtigd door het OostromeinseOost-Romeinse Rijk.
===de Visigoten oppermachtig===
Eurik heerste nu van de Straat van Gibralta tot aan de Loire. Hij had drievierde deel van Spanje in zijn bezit en de helft van Gallië. Zijn enige tegenstanders waren [[Syagrius]] die met een Romeins leger ingesloten zat tussen de Germaanse volken, de Frankische stammen, die nog verdeeld waren, en tenslotteten slotte de [[Bourgonden]] in de Rhône-vlakteRhônevlakte, die zich bewust waren van hun zwakte.
Eurik werd opgevolgd in [[484]] door zijn zoon [[Alarik II]].
Eurik heeft ook een wetboek vervaardigd, de ''[[Codex Eurici]]''.
