Troposcatter (Hoek van Holland): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Link naar doorverwijspagina Stein gewijzigd in Stein-Neukirch met DisamAssist. |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
[[Bestand:Straalzender Hoek van Holland.JPG|thumb|De troposcatter
De [[troposcatter]] antennes in [[Hoek van Holland]] zijn een overblijfsel van een voormalig relais station in het ''European Troposcatter Army (ET-A)'' [[microwave]] communications network. <ref>TM 11-5895-376-14-1,Operator's, Organizational, Direct Support and General Support Maintenance Manual, ET-A Mainline Site</ref> Dit was een [[Verenigde Staten|Amerikaans]] militair verbindings systeem voor de lange afstand, werkend in het microgolf bereik van 832.56 - 959.28 [[MHz]], dat in de het begin van de jaren 1960 werd gebouwd. In deze periode bestond satellietcommunicatie nog niet.
Het ET-A netwerk was operationeel van 1960-1974 en bestond uit de volgende verbindingen:
Regel 11:
Het ET-A systeem in Hoek van Holland bestond uit vier grote schotelantennes. Deze werden in 1958 op een oude [[Duitse]] radarbunker uit de [[2e wereldoorlog]] gebouwd. De schotels waren gekoppeld aan twee ''AN/MRC-114 nodal point radio sets'' elk met 1-10 [[kilowatt|kW]] variabel zendvermogen die met de benodigde randapparatuur in de bunker waren ondergebracht. Het relais station Hoek van Holland was als het ware een electronisch ‘doorgeefluik’ in de verbinding tussen de stations [[Stein-Neukirch|Stein]] (50°40'17" N 8°3'16" E) in voormalig [[West-Duitsland]] en [[Martlesham Heath]] (52°4'1"N 1°16'13"E) in het [[Verenigd Koninkrijk]].
De opkomst van militaire satellietcommunicatie - SATCOM I (1971-1982) - in het begin van de jaren 1970 maakte het ET-A systeem echter overbodig <ref>Communications-electronics Reference Data, Volume 22,#15</ref>. De troposcatter uitzendingen stopten in 1973 en in 1975 werd het complex, nadat de zendapparatuur was verwijderd, overgedragen aan het [[Ministerie van Defensie]] en stond het ongebruikt in de duinen. In 2000 wilde Defensie de antennes slopen, maar kreeg geen vergunning van de gemeente Rotterdam. Uiteindelijk was dit voor de deelgemeente juridisch onhoudbaar, maar een jaar later, in 2001 besloot Defensie toch af te zien van de sloop, onder meer omdat een [[vleermuizen]]kolonie er een [[winterslaap]] hield. Het ministerie droeg vervolgens het terrein over aan stichting [[Zuid-Hollands Landschap]]. Een bijbehorende loods en brandstoftanks zijn in 2001 verwijderd.
Het is onzeker wat er in de toekomst mee gaat gebeuren. Openstelling voor het publiek in de vorm van een [[openluchtmuseum]] zou een mogelijkheid zijn. Het complex is in een slechte staat, omdat de huidige eigenaar geen geld wil besteden aan het onderhoud. In 2009 heeft de stichting Vesting Hoek van Holland onderzoek laten doen naar de mogelijkheden om het bouwwerk te herstellen en te conserveren. Op 25 januari 2019 is de troposcatter een rijksmonument geworden.
| |||