Lijdend voorwerp: verschil tussen versies

Een [[zinsdeel]] dat met een [[voorzetsel]] begint, is doorgaans niet een lijdend voorwerp, maar een [[voorzetselvoorwerp]]. Bijvoorbeeld: in de zin ''Ik ga <u>op reis</u>'' is ''op reis'' een voorzetselvoorwerp. Maar als het voorzetsel deel uitmaakt van een [[bijvoeglijke bepaling]] binnen een zinsdeel, kan dat zinsdeel wel weer een lijdend voorwerp zijn:

In talen met [[naamval]]len is de [[accusatief]] de naamval die primair de functie van lijdend voorwerp markeert. In talen zonder naamvalssysteem ([[analytische talen]]) wordt het lijdend voorwerp wanneer dit een [[zelfstandig naamwoord]] is meestal niet [[morfologie (taalkunde)|morfologisch]] onderscheiden van andere zinsdelen. Dit is bijvoorbeeld het geval in het Nederlands. De syntactische functie van lijdend voorwerp moet in dit geval middels andere aspecten van de zin tot uiting komen, zoals de [[woordvolgorde|woord-]] en zinsdeelvolgorde. Wanneer het [[persoonlijk voornaamwoord]] de functie heeft van lijdend voorwerp, neemt het in de meeste talen een andere vorm aan ten opzichte van het onderwerp. DitZo levertheeft [[paradigmahet (taalkunde)|verbuigingsparadigma]]'sNederlands opde zoalswoordparen ''ik'' versus /''mij'', ''hij/zijhem'' versus, ''hemzij''/''haar'', enz. in het Nederlandsenzovoort.