Über den Prozeß der Zivilisation: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele app Bewerking via iOS-app
Regel 3:
In dit boek legt hij de grondslag voor zijn theorie over beschaving als een sociaal en psychisch proces met de daarbij behorende veranderingen van omgangsvormen en [[etiquette]]. Hij beschouwt hierin de periode van ongeveer 1000 tot 1900, de periode van de late [[Middeleeuwen]], de [[Vroegmoderne tijd|Nieuwe Tijd]] tot de [[Moderne Tijd|Nieuwste Tijd]].
 
Het werk bestaat uit twee boekdelen. In het eerste deel behandelt hij de veranderingen in het gedrag bij de bovenlagen van de maatschappij, de [[elite]], aan de hand van uitgebreide reeksen gedragsvoorschriften uit manierenboeken. Daaraan voorafgaand neemt hij de [[sociogenese]] (ontstaan en ontwikkeling van verschijnselen uit sociale processen) van de tegenstelling tussen de begrippen "Kultur" en "Zivilisation" in Duitsland onder de loep en vergelijkt hij deze met de sociogenese van het Franse begrip "civilisation".
 
In het tweede deel gaat hij in op de veranderende maatschappelijke verhoudingen, toegespitst op Frankrijk, Duitsland en Engeland, in twee fasen: die van de [[Feodalisme|feodalisering]] na [[Karel de Grote]], waarin zijn rijk versplintert in steeds meer kleine territoriale eenheden onder onafhankelijke heersers, en de omgekeerde beweging met de opkomst van de [[(absolute monarchie)|hofsamenleving]] waarin de centrale vorst er langzamerhand in slaagt gewelds- en belastingmonopolies te vestigen. In dit proces van staatsvorming (sociogenese van de [[staat]]) wordt de concurrentie tussen de feodale krijgers, de eertijds onafhankelijke adellijke landheren, aan banden gelegd en worden zij omgevormd tot direct van de koning afhankelijke hovelingen.
Tot slot presenteert hij in een 'Samenvatting' zijn 'Ontwerp van een civilisatietheorie', waarin de samenhang wordt geschetst tussen veranderingen van de maatschappelijke verhoudingen en veranderingen van de psyche der individuele deelnemers (maatschappelijke dwang om zelfdwang uit te oefenen, emotionele zelfbeheersing, rationalisering, gevoelens van pijnlijkheid en schaamte).
 
== Teneur ==
Norbert Elias beschrijft en analyseert het beschavingsproces als een op lange termijn veranderen van persoonlijkheidsstructuren, een proces dat in verband staat met de verandering van de sociale structuren. <br /> Het zijn twee kanten van dezelfde munt: enerzijds het niveau van mensen in meervoud, de wijzen waarop zij "aan elkaar zitten", en anderzijds het niveau van mensen in het enkelvoud, de manieren waarop zij "in elkaar zitten" (naar een woord van Abraham de Swaan). Hij weet op deze wijze geschiedenis, politiek, economie, sociologie en psychologie met elkaar te verbinden en integreren.