Micha Wertheim: verschil tussen versies

Begin 2004 presenteerde hij op het [[Leids Cabaret Festival]] een eerste aanzet tot een solocabaretprogramma. Hij won zowel de jury- als de publieksprijs door er bij het publiek en de jury op te wijzen dat het eigenlijk een formaliteit was dat hij aan het festival mee moest doen om het te winnen. Hij werkte de scènes uit tot zijn eerste theaterprogramma ''Micha Wertheim voor beginners'', dat draaide om de overwaardering van slachtofferschap, zelfoverschatting en de problematische relatie tussen cabaretier en publiek.

Tussen 2006 en 2008 toerde Wertheim met zijn programma ''Micha Wertheim voor gevorderden''. Het programma speelt zich af in een droom. In het eerste deel van de droom bekent Wertheim dat hij geen genie is. In het tweede deel van de droom ontsteekt Wertheim in een tirade tegen gehandicapten die volgens hem de westerse samenleving ontwrichten. Het laatste deel van de voorstelling speelt zich af na het applaus, als Wertheim het wakker worden heeft uitgesteld door op ''snooze'' te drukken.

In december 2008 ging ''Micha Wertheim voor de grap'' in première. Het programma ging over de nieuwsverslaving die Wertheim bij zichzelf en mensen om hem heen constateerde; een verslaving aan nieuws die ervoor zorgt dat de vraag naar nieuws groter is dan het aanbod. Het gevolg, zo stelt Wertheim, is een door 'nieuwspap' gecreëerde ‘debatbubbel’ die ieder moment kan ontploffen en zorgen voor een debatcrisis. Als voorbeeld gebruikte Wertheim de media-rel rondom zijn voortijdig afgebroken optreden in Roermond, die precies samenviel met de media-ophef rondom het verschijnen van de film [[Fitna (film)|Fitna]] van [[Geert Wilders]].

in 2016 maakte Micha Wertheim het programma ''Micha Wertheim ergens anders.'' Na 15 jaar vond Micha Wertheim het tijd voor iets anders. Hij maakte in 2016-2017 twee voorstellingen in de kleine zalen. Deze 2 voorstellingen waren op zichzelf staand, maar konden ook gezien worden als een tweeluik. De tweeluik begon ergens anders.

In 2017 was het tijd voor ''Iemand anders''. Dit was het tweede deel van het tweeluik. Of het lachen werd of juist heel dramatisch, daarover waren de meningen verdeeld. Het werd in ieder geval anders.

Sinds 2001 treedt Micha Wertheim zo nu en dan ook buiten Nederland op, waarbij hij Engels spreekt. Zo trad hij op in comedyclubs in [[Tel Aviv]], [[Londen]] en [[New York (stad)|New York]].

Wertheim maakte onder meer radiodocumentaires over Zohar Argov, "de Elvis van Israël", het leven en werk van Max Tailleur, stand-upcomedy in New York, bloeddiamanten, het Walter Maas Huis, vliegen in Amerika na 9/11, architectuur in Israël en toerisme in Mozambique.