Slag bij Perryville: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
1 (onbereikbare) link(s) aangepast en 0 gemarkeerd als onbereikbaar) #IABot (v2.0
Leopard (overleg | bijdragen)
k cosmetisch
Regel 17:
}}
{{Zijbalk Kentuckyveldtocht}}
De '''Slag bij Perryville''' vond plaats op [[8 oktober]] [[1862]] in [[Boyle County]] [[Kentucky]] tijdens de [[Amerikaanse Burgeroorlog]]. Deze slag is ook bekend als de '''Slag bij Chaplin Hills''' en werd uitgevochten in de Chaplin Hills ten westen van Perryville. Het was het hoogtepunt en eindpunt van de [[Kentucky-veldtochtKentuckyveldtocht]]. De Zuidelijke generaal [[Braxton Bragg]] behaalde een tactische overwinning op een korps van generaal-majoor [[Don Carlos Buell]]s [[Army of the Ohio]]. De slag werd uiteindelijk een Noordelijke strategische overwinning. Bragg trok zich kort na de slag terug uit Kentucky en Tennessee. Hierdoor bleef Kentucky voor de rest van de oorlog in Noordelijke handen.
 
Buell achtervolgde het leger van Bragg. Op [[7 oktober]] concentreerde Buell zijn leger (bestaande uit drie colonnes) bij het kruispunt van Perryville. De Zuidelijke cavalerie en de Noordelijken vochten een schermutseling uit bij Springfield Pike. Toen de Zuidelijke infanterie op het slagveld arriveerde werden de gevechten uitgebreid naar Peters Hill. Beide legers waren op zoek naar drinkbaar water. De volgende dag laaide de strijd opnieuw op rond Peters Hill toen een Noordelijke divisie de heuvel opmarcheerde en halt hield net voor de Zuidelijke slaglinie. Kort na de middag vielen de Zuidelijken de vijandelijke linkerflank aan waar het I Corps van generaal-majoor [[Alexander McDowell McCook|Alexander M. McCook]] opgesteld stond. De Noordelijken moesten terrein prijsgeven. Toen er steeds meer Zuidelijke eenheden deelnamen aan de aanval hielden de Noordelijken koppig stand, voerden tegenaanvallen uit maar moesten uiteindelijk opnieuw terrein prijsgeven.<ref name=NPS>[http://www.nps.gov/civilwar/search-battles-detail.htm?battleCode=ky009 NPS].</ref>
Regel 25:
Deze slag was de bloedigste en de grootste in Kentucky.<ref>Eicher, p. 367.</ref>
 
==Kentucky-veldtochtKentuckyveldtocht van 1862==
[[Bestand:ACW Corinth2Perryville.png|thumb|400px|Veldtochen in het westelijk deel van Amerika vanaf het [[Beleg van Corinth]] tot de [[Kentucky-veldtochtKentuckyveldtocht]]<ref>Map data from Esposito, map 76.</ref>
]]
Gesitueerd tussen de zuidelijke staten [[Tennessee]] en [[Virginia (staat)|Virginia]] en de noordelijke staten [[Illinois (staat)|Illinois]] en [[Indiana]] werd [[Kentucky]] opgeëist door beide partijen voor zijn centrale ligging en de controle van de vele rivieren. In september 1861 schreef [[Abraham Lincoln]], geboren in Kentucky, in een brief: "Als we Kentucky verliezen, verliezen we de oorlog."<ref>Noe, p. 6.</ref>
Regel 78:
Buell vernam uit rapporten dat de Zuidelijken hun infanterie opstelden bij Perryville. Hij liet het terrein verkennen en plande een aanval. De vijandelijke legermacht was zijn belangrijkste doel. Maar ook de toegang tot drinkbaar water was een extra motivering. Buell vaardigde orders uit aan alle korpsen om op te rukken vanaf 03.00 uur de volgende dag en de aanval te openen tegen 10.00 uur. Het I en II Corps liepen echter vertraging op door hun zoektocht naar water. Daarom besliste Buell om de aanval uit te stellen tot 9 oktober. Hij hoopte dan zijn leger opnieuw volledig verzameld te hebben. Buell was niet in staat om de opstelling van de korpsen te overzien. Na een val van zijn paard kon hij voorlopig niet meer rijden. Hij richtte zijn hoofdkwartier in Dorsey House op ongeveer 5&nbsp;km ten westen van Perryville.<ref>Cameron, p.&nbsp;98.</ref>
 
Hardee stelde zijn linie op ten noorden en westen van Perryville over de drie wegen die het dorpje inliepen. Tot de gevraagde versterkingen arriveerden, beschikte hij over slechts een viertal brigades van Buckners divisie. Brigadegeneraal [[Sterling A. M. Wood]] werd opgesteld ten noorden van het dorp. Brigadegeneraal [[Bushrod Johnson]]s brigade nam het centrum van de linie ten oosten van Chaplinde Riverrivier de Chaplin bij de Harrodsburg Pike voor zijn rekening. Brigadegeneraal [[St. John Richardson Liddell|St. John R. Liddell]]s [[Arkansas Brigade]] werd opgesteld op de top van Bottom Hill. Het 7th Arkansas nam een voorwaartse positie in op Peters Hill.<ref>Kennedy, p. 124; Noe, p. 133-34.</ref> In de loop van de namiddag en avond van 7 oktober arriveerde de versterking. De eerste brigade van Patton Anderson kwam aan rond 15.00 uur gevolgd door de rest van Buckners divisie. Rond middernacht arriveerden de drie brigades van Cheathams divisie. Zijn vierde brigade onder brigadegeneraal [[Perston Smith]] marcheerde naar Harrodsburg.<ref>Noe, p. 140.</ref>
 
==De slag==
===Het begin van de slag===
[[Bestand:Perryville 1400.png|thumb|400px|Stellingen van beide legers rond 14.00 uur op 8 oktober.<ref>Map data from Noe, p. 194.</ref>]]
In de vroege morgen van 8 oktober werden de eerste schoten afgevuurd. Toen het [[10th Regiment Indiana Infantry]] ontdekte dat het water van Doctor’s Creek drinkbaar was, spoedden ze zich ernaartoe om te drinken. Daar botsten ze op de voorposten van de 7th Arkansas. Een kleine schermutseling volgde. Rond 02.00 uur kreeg de net benoemde brigadegeneraal [[Philip Sheridan]] het bevel om Peters Hill te veroveren. Sheridan en de brigade van kolonel [[Daniel McCook]] veroverden de heuvel en dreven het Arkansasregiment terug naar de vijandelijke hoofdlinie. De dorstige soldaten van Sheridan zetten echter door over de creek. Liddels brigade kon deze druk niet aan. Buckner, Liddels commandant, mocht hem niet versterken op bevel van Polk. Polk wilde geen slag beginnen ten westen van de Chaplinrivier Riverde Chaplin omdat hij dacht tegenover een overmacht te staan. Aan de Noordelijke zijde beval een nerveuze Gilbert Sheridan om terug te keren naar Peters Hill.<ref>Noe, p. 144-59; McDonough, p. 220-23.</ref>
 
De voorbije dagen was Braxton Bragg misleid door een schijnaanval van Sills tegen Frankfort. Bragg dacht dat deze de hoofdaanval van Buell was. Hij wilde dat Polk bij Perryville de, zo dacht Bragg, kleinere Noordelijke strijdmacht zou aanvallen en verslaan. Daarna moest Polk zo snel mogelijk Bragg komen versterken. Polk stuurde die ochtend een boodschap naar Bragg dat hij een felle aanval zou uitvoeren. Al snel zou hij toch een defensieve positie innemen. Omdat Bragg geen kanonschoten hoorde, reed hij persoonlijk naar Perryville om het bevel over te nemen. Hij arriveerde rond 10.00 uur en richtte zijn hoofdkwartier in bij Crawford House bij de Harrodsburg Pike.<ref>Noe, p. 169-71; McDonough, p. 226-28.</ref>
 
Toen Bragg de slaglinie naderde was hij ontzet door de staat waarin het zich bevond. De linie vertoonde gaten en was niet verankerd op de flanken. Bragg had McCooks I Corps gezien ten noorden van Perryville. Toch was hij ervan overtuigd dat de grootste dreiging uit de richting van de Springfield Pike kwam, waar de schermutselingen hadden plaatsgevonden. (Bragg was niet op de hoogte van de aanwezigheid van Crittendens II Corps bij de Lebanon Pike.) Hij gaf de nodige bevelen om de slaglinie te herstellen in een noord-zuid oriëntatiezuidoriëntatie en de aanval voor te bereiden in collonnes. Cheathams divisie marcheerde vanuit het dorp in noordelijke richting om de Noordelijke linkerflank aan te vallen. Dit was het begin van een grote draai naar links om zo de Noordelijke slaglinie op te rollen en te vernietigen. Daarna zouden twee brigades van Andersons divisie het centrum aanvallen ondersteund door Buckners divisie links van Anderson. Een andere brigade van Anderson onder kolonel Samuel Powell moest verder zuidelijk langs de Springfield Pike aanvallen. De opmars zorgde voor grote stofwolken. Hierdoor dachten de Noordelijken dat de vijand zich terug trok. De verrassing was des te groter toen de Zuidelijken voor de Noordelijke slaglinie verschenen.<ref>McDonough, p. 232-33; Noe, p. 173-76; Cameron, p. 117; Breiner, ''Battle'', np.; Street, p. 60-61.</ref>
 
In de loop van de namiddag op 8 oktober kwam het merendeel van Buells leger aan. McCooks I Corps stond opgesteld op de linkerflank tussen de Benton Road en de Mackville Road. Gilberts III Corps nam het centrum voor zijn rekening. Crittendens II Corps stond op de rechterflank opgesteld langs de Lebanon Pike. De grootste druk zou op McCooks I Corps komen te liggen. Door een akoestisch fenomeen hoorde Buell vanuit zijn hoofdkwartier maar weinig van de slag. Hij zou pas laat op de dag reserves sturen toen hij vernam hoe het gesteld was met de gevechten.<ref>Kennedy, p. 126; Noe, p. 194; Cameron, p. 114, 184; McPherson, p. 520.</ref>
Regel 96:
 
[[Bestand:Perryville 1545.png|thumb|400px| De aanvallen door Donelson, Maney, Stewart, en Jones rond 15.45 uur<ref>Map data from Noe, p. 227.</ref>]]
De brigade van [[Daniel Smith Donelson|Daniel S. Donelson]] beet de spits af. Om 14.00 uur staken ze als eerste de Chaplin River over waarna ze de hellingen op de andere oever beklommen. Twee regimenten waren gedetacheerd zodat er maar drie meer overbleven om de aanval in te zetten. Cheatham moedigde zijn soldaten aan en riep "Stuur ze naar de hel, jongens!" Een legende wil dat generaal Polk, die in de buurt was en die bisschop was, de aanmoediging herhaalde met de woorden:"Laat ze het maar voelen, geef ze wat generaal Cheatham gezegd heeft!"<ref>McDonough, p. 243-45; Street, p. 64.</ref> De brigade verwachtte dat ze de vijandelijke open flank zouden aanvallen. In plaats daarvan vielen ze de Noordelijke linie frontaal aan. De 16th Tennessee Infantry (onder kolonel John H. Savage) stormde naar voren om de Noordelijke batterij te veroveren. Tijdens de aanval kwamen ze eveneens onder vuur te liggen van de [[33rd Ohio Infantry]] en de batterij op Open Knob tweehonderd meter verder. Cheatham stuurde brigadegeneraal [[George E. Many]] naar voren om de Noordelijken op Open Knob aan te vallen. De druk was echter te groot. Beide brigades moesten zich rond 14.30 uur met zware verliezen terugtrekken.<ref>McDonough, p. 245-49; Noe, p. 193-204; Cameron, p. 123-26.</ref>
 
De acht kanonnen van Parson op Open Knob werden bemand door onervaren soldaten uit de [[105th Ohio Infantry]]. Terrills 33rd Brigade moest deze batterij beschermen. Ondertussen was een Zuidelijke brigade erin geslaagd om de kanonnen ongezien te naderen via een klein bos terwijl Donelsons aanval in volle hevigheid woedde. De kanonnen werden na het verjagen van Donelson op de andere vijandelijke brigade gericht. Brigadegeneraal Jackson sneuvelde en Terrill nam zijn plaats in. Geobsedeerd door de veiligheid van zijn artillerie liet hij de 123rd Illinois een bajonetaanval uitvoeren. De 770 onervaren Noordelijken leden zware verliezen tegen de 1.800 Zuidelijke veteranen. Toen er versterkingen kwamen in de vorm van de 80th Illinois onder leiding van kolonel [[Theophilus T. Garrard]] ontstond er tijdelijk een patstelling. Maney’s artillerie beschoot de onervaren verdedigers waarna de Zuidelijke infanterie de helling opstormde en de kanonnen veroverde.<ref>Noe, p. 204-11; McDonough, p. 249-55; Cameron, p. 128-35.</ref>
Regel 170:
* Woodworth, Steven E., ''Jefferson Davis and His Generals: The Failure of Confederate Command in the West'', University Press of Kansas, 1990, {{ISBN|0-7006-0461-8}}.
* U.S. War Department, [http://ehistory.osu.edu/osu/sources/records/list.cfm ''The War of the Rebellion'']: ''a Compilation of the Official Records of the American Civil War of the Union and Confederate Armies'', U.S. Government Printing Office, 1880–1901.
* [http://www.nps.gov/civilwar/search-battles-detail.htm?battleCode=ky009 National Park Service - Perryville]
== Referenties ==
{{References}}