Complementariteit (moleculaire biologie): verschil tussen versies

'''Complementariteit''' is de mogelijkheideigenschap van een [[nucleïnezuur|nucleïnezuren]] om bepaalde [[nucleotide]]n onderling te verbinden door middel van [[waterstofbrug]]gen; het is de overeenstemming tussen twee nucleïnezuren die [[basenpaar|basenparing]] mogelijk maakt. In de natuur is complementariteit het basisprincipe van [[DNA-replicatie]], [[transcriptie (biologie)|transcriptie]] en [[translatie (biologie)|translatie]], omdat het zorgt dat [[desoxyribonucleïnezuur|DNA]]- of [[ribonucleïnezuur|RNA]]-ketens antiparallel tegen elkaar worden uitgelijnd.<ref>{{cite journal|author=Hood L, Galas D|title=The digital code of DNA.|journal=Nature|date=Jan 23, 2003|volume=421|issue=6921|pages=444–8|pmid=12540920|doi=10.1038/nature01410|taal=en}}</ref> De tegenovergelegen nucleotiden op elke positie in de sequentie zijn in dergelijke situatie '''complementair''' aan elkaar. In dubbelstrengs DNA gaat het hierbij om de verbinding van [[purine]]s ([[adenine]] en [[guanine]]) met [[pyrimidine]]s ([[thymine]], [[cytosine]] en [[uracil]] in RNA). Door middel van complementariteit blijft genetische informatie gericht in stand.