Viktor Tsoj: verschil tussen versies

Tsoj speelde in een zestal films, waarvan ''IGLA'' (naald) de bekendste is en ook vaak als zijn beste wordt gezien. Tsoj speelt een man, Moro, die na vele jaren terugkeert naar zijn geboortestad [[Alma Ata]] om enkele zaken af te handelen. Als hij enkele dagen over blijkt te hebben, zoekt hij zijn voormalige geliefde Dina op. Deze blijkt verslaafd te zijn aan morfine. Hij besluit haar te helpen met afkicken en degenen die verantwoordelijk zijn voor haar toestand te bestrijden. Het loopt echter slechts af met Moro, aangezien de hoogste baas te machtig voor hem blijkt. De scorefilm bevat onder andere muziek van Kino; de film kwam in februari 1989 in de bioscopen uit.

Op 14 augustus 1990 had Tsoj de opnamen voor een nieuw album afgerond. De volgende dag was op hij op weg naar Leningrad. Bij aankomst zouden de bandleden de muzikale scoremuziek over de zang van Tsoj heenzetten. Hij zou niet aankomen; in de buurt van Riga verloor Tsoj de controle over het stuur en raakte vol in botsing met een bus. De auto was total loss; een van de banden werd zelfs nooit teruggevonden. Wonderlijk genoeg was het cassettebandje met Tsojs vocalen het enige dat ongeschonden uit de botsing kwam. Het album kon dus alsnog worden opgenomen. Dit werd officieus het ''zwarte album'' genoemd. Voor zover dit nog niet het geval was, werd Kino de meest legendarische rockband van de Sovjet-Unie.