Verbanning: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
k stijl referenties |
||
Regel 13:
Ook Nederland liet zich niet onbetuigd. Zo werd de linkse schrijver [[Jef Last]] vanwege zijn toetreding tot de [[Internationale Brigades]] tijdens de [[Spaanse Burgeroorlog]], het [[Nederlanders]]chap ontnomen. Toen hij naar zijn huis in Nederland wilde terugkeren werd hij zonder pardon bij [[Zundert (plaats)|Zundert]] de grens overgezet naar België waar hij gedwongen werd zonder middelen van bestaan te leven. De anti-koloniale schrijver [[Anton de Kom]] werd door Nederland vanuit zijn geboorteland [[Suriname]] naar Nederland verbannen.
Diverse Indonesische onafhankelijkheidsactivisten met linkse contacten in Nederland werden naar het concentratiekampachtige [[Boven-Digoel (strafkamp)|Boven-Digoel]] op [[Nieuw-Guinea]] verbannen. Onder hen waren [[Soekarno]], [[Mohammed Hatta]] en [[Umi Sardjono]]. De laatste werd tijdens zijn verbanning bij de [[Tweede Kamerverkiezingen 1933|Tweede Kamerverkiezingen van 1933]] door de [[Communistische Partij van Nederland|CPN]] kandidaat gesteld en hij werd verkozen. Door zijn ballingschap en doordat hem het Nederlandschap was ontnomen, kon hij echter niet benoemd worden tot Kamerlid.<ref>[http://www.ru.nl/publish/pages/660907/oerle-p.pdf De weg naar Madiun. PKI en CPN tussen twee opstanden, 1927-1948] door Drs. {{Aut|J.E.C.M van Oerle}}.</ref>
In de periode 1900-1945 schaften veel landen verbanning als straf af en sloten ze hun strafkampen.
== Verbanning in België ==
Onder het [[ancien régime]] kon ballingschap tijdelijk of levenslang worden opgelegd. In het laatste geval werd de betrokkene [[Burgerlijke dood|burgerlijk dood]] verklaard en verloor hij zijn nationaliteit. In de [[Code Pénal]] van 1810 bleef verbanning behouden als straf, om te verdwijnen in het [[Belgisch Strafwetboek]] van 1867.<ref>"Bannissement", in: [[Edmond Picard]], Napoléon D'Hoffschmidt en Jules de le Court, ''[[Pandectes belges]]'', vol. 12, 1884, p. 734.</ref> Niettemin bleef verbanning in de feiten mogelijk als maatregel, bijvoorbeeld als voorwaarde voor [[voorlopige invrijheidstelling]].
== Vrijwillige ballingschap ==
| |||