Engelbrecht II van Nassau-Breda: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
aanvullingen
Regel 3:
{{Link stamboom|stamboom=[[Stamboom Engelbrecht van Nassau (1451-1504)|Stamboom]]}}
 
'''Engelbrecht II van Nassau''', bijgenaamd ''de Roemrijke'', graaf van [[Graafschap Nassau|Nassau]] en [[Graafschap Vianden|Vianden]], [[burggraaf]] van Antwerpen, [[heer van Breda]], internationale naam: ''Engelbert II'', ([[Breda (stad)|Breda]], [[17 mei]] [[1451]] – [[Brussel (stad)|Brussel]], [[31 mei]] [[1504]]) was een voornaam [[hertogdom Brabant|Brabants]] edelman uit Breda. Hij was ook graaf van [[graafschap Diez|Dietz]] en heer van [[de Lek]], [[Roosendaal (stad)|Roosendaal]], [[Nispen]] en [[Wouw (plaats)|Wouw]]. Hij was de oudste van de twee zoons van [[Johan IV van Nassau]] en [[Maria van Loon-Heinsberg]]. In 1473 werd hij als eerste Bredase graaf van Nassau opgenomen [[Orde van het Gulden Vlies]]. Engelbrecht II volgde zijn vader op in de Nederlandse bezittingen in 1475, en werd [[Stadhouder]] van de [[Nederlanden]] in 1496.
 
Engelbrecht II volgde op 27 juli 1475 zijn vader op in de Nederlandse bezittingen. Van 1475 tot zijn dood in 1504 was hij heer van Breda. Op 27 juli 1475 deed hij zijn Blijde Inkomst als heer van Breda. Bij deze gelegenheid bekrachtigde Engelbrecht II de privileges van de stad en de dorpen en verleende hij nog enkele voorrechten. De oorkonde had de volgende aanhef: ''Enghelbrecht, greve te Nassouw en ter Vyanden, heere tot Breda''.<ref>Erfgoedweb Breda</ref>
Engelbrecht II bekleedde hoge militaire en bestuurlijke functies in dienst van de Bourgondische hertog [[Karel de Stoute]]. Door consequent de zijde van diens schoonzoon keizer [[Keizer Maximiliaan I|Maximiliaan van Oostenrijk]] te kiezen, was hij op het einde van zijn leven de voornaamste vertegenwoordiger van de Habsburgers in de Lage Landen. Engelbrecht stierf op 54-jarige leeftijd.
 
Engelbrecht II bekleedde hoge militaire en bestuurlijke functies in dienst van de Bourgondische[[Bourgondisch]]e hertog [[Karel de Stoute]]. Door consequent de zijde van diens schoonzoon keizer [[Keizer Maximiliaan I|Maximiliaan van Oostenrijk]] te kiezen, was hij op het einde van zijn leven de voornaamste vertegenwoordiger van de [[Habsburgers]] in de [[Lage Landen]]. EngelbrechtHij stierfwerd op[[Stadhouder]] 54-jarigevan leeftijdde [[Nederlanden]] in 1496.
Engelbrecht stierf op 54-jarige leeftijd.
 
==Levensloop==
 
Hij treedt in dienst van [[Karel de Stoute]] (1467), die hem in de [[Luikse Oorlogen]] tot ridder slaat (1468). Hij trouwt met [[Cimburga van Baden]] in [[Koblenz (Duitsland)|Koblenz]] (19 december 1468) en sluit een verdrag met zijn jongere broer [[Johan V van Nassau-Dietz]] (1472), waarin wordt bepaald dat Nederlandse en andere bezittingen links van de [[Rijn]] aan hem toekomen, en de [[Nassau-Dillenburg|Nassause]] aan zijn broer.
 
In 1473 wordt hij toegelaten tot de [[Orde van het Gulden Vlies]] en benoemd tot luitenant-generaal van Brabant en Limburg. InVan 1475, na de [[Slagdood bijvan Nancy]]zijn sneuveltvader, Kareltot enzijn neemtdood dein militie1504 vanwas [[Straatsburg]]hij Engelbrechtheer krijgsgevangenvan (1477)Breda. NaVerder eenwas drietalhij maandenonder komtandere hijgraaf vrijvan Nassau, Dietz en treedtVianden hijen indeed diensthij bijzijn [[keizerBlijde MaximiliaanInkomst I|Maximiliaanals heer van Habsburg]]Breda dieop met27 dejuli dochter1475, vanwaarvan Karelde oorkonde de Stoutevolgende aanhef kende: ‘Enghelbrecht, [[Mariagreve vante BourgondiëNassouw (hertogin)|Mariaen ter Vyanden, heere tot Breda´. Bij deze oorkonde bekrachtigde Engelbrecht II de privileges van Bourgondië]]de stad en de dorpen en verleende hij nog enkele voorrechten. De originele oorkonde is getrouwdverloren gegaan.
 
In de [[Slag bij Nancy]] sneuvelt Karel en neemt de militie van [[Straatsburg]] Engelbrecht krijgsgevangen (1477). Na een drietal maanden komt hij vrij en treedt hij in dienst bij [[keizer Maximiliaan I|Maximiliaan van Habsburg]] die met de dochter van Karel de Stoute, [[Maria van Bourgondië (hertogin)|Maria van Bourgondië]] is getrouwd.
 
In 1479 voert Engelbrecht het bevel tijdens de [[Slag bij Guinegate (1479)|Slag bij Guinegate]] tegen de Fransen. Hij is één van degenen die hun armen hebben ontbloot als provocatie, en zo aan de basis liggen van de benaming ''Dag van de opgestroopte mouwen'' (Journée des Démanchés). Hij wordt voogd van de driejarige Filips de Schone (1482) en opperkamerheer van keizer Maximiliaan.