Fiduciair geld: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Verbeterd |
k Wijzigingen door 82.73.169.101 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Lector |
||
Regel 1:
[[Bestand:Assignat_500L.jpg|thumb|300px|[[Assignaat]] voor 500 [[livre]]s uit [[1794]]]]
'''Fiduciair geld''' is [[geld]] dat zijn [[waarde (economie)|waarde]] niet ontleent aan de [[materie]] waaruit het gemaakt is ([[intrinsieke waarde]] zoals bij [[goud]]en en [[zilver]]en munten), maar aan het [[vertrouwen]] dat er [[goed (economie)|goederen]] en [[dienst (economie)|dienst]]en mee gekocht kunnen worden. De [[nominale waarde]] berust dus niet op een bepaald gewicht en gehalte van [[edelmetaal]] maar op het vertrouwen dat de [[actor (economie)|economische actoren]] stellen in de waarde van de munteenheid. Het woord ''fiduciair'' is afgeleid van het [[Latijn]]se woord voor vertrouwen.
Vaak zal aan dit vertrouwen een [[wet|wettelijke]] basis ten grondslag liggen, zoals bij een [[wettig betaalmiddel]]. Hierdoor zal het vertrouwen mede gebaseerd zijn op het vertrouwen dat burgers in de overheid ofwel de [[muntheer]] hebben. In dat geval wordt het geld ook wel '''fiatgeld''' genoemd. Het woord ''fiat'' komt uit het [[Latijn]] en betekent 'Laat het zo zijn'.
De overheid stelt zich tot taak ervoor te zorgen dat de [[geldhoeveelheid]] die in omloop is niet te veel uit de pas loopt met de hoeveelheid beschikbare producten en diensten die in de samenleving wordt geproduceerd. Wordt er te veel geld in omloop gebracht, dan treedt er [[inflatie]] op. De overheid probeert het vertrouwen in het fiduciair geld in stand te houden doordat zij
* het accepteren ervan verplicht stelt,
* dit geld als middel erkent om [[belasting (fiscaal)|belastingschulden]] mee te vereffenen,
| |||