Copacabana Palace: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website
Regel 7:
 
== Geschiedenis ==
Belmond Copacabana Palace werd tussen 1919 en 1923 gebouwd in opdracht van zakenman Octavio Guinle en Francisco Castro Silva, op initiatief van president [[Epitácio Pessoa|Epitacio Pessoa]] (1919-1922), die een groot toeristisch hotel in de toenmalige hoofdstad van het land wilde. Dit was nodig voor het grote aantal bezoekers dat verwacht werd voor de grote tentoonstelling die vanwege de viering van de honderdjarige Braziliaanse onafhankelijkheid zou worden gehouden. Het hotel kreeg fiscale voordelen en een vergunning om er een [[Casino (gokken)|casino]] in te exploiteren. Een vereiste van de ondernemer.
 
Toen de overeenkomst eenmaal was gesloten, verwierf Guinle een stuk grond aan het [[Copacabana (Rio de Janeiro)|strand]] van [[Copacabana (Rio de Janeiro)|Copacabana]], aan de Avenida Atlântica, die in [[1919]] werd uitgebreid. Het hotel was destijds het eerste grote gebouw in Copacabana en werd alleen omringd door kleine huizen en villa’s.
 
De Franse architect Joseph Gire werd ingehuurd om het project uit te voeren, geïnspireerd door twee beroemde hotels aan de [[Côte d'Azur|Franse Rivièra]], namelijk het [[Hotel Negresco|Negresco]] in [[Nice]] en het [[Hotel Carlton Cannes|Carlton]] in [[Cannes]]. De stijl is sober maar wel indrukwekkend met veel gebruik van [[Marmer|Carraramarmer]] en glaswerk uit de [[Bohemen|Boheems]] glaswerk.
 
De opening vond pas een jaar na de viering van de onafhankelijkheid plaats, door problemen met de import van marmer en een overstroming in [[1922]] die de boulevard en de onderste verdiepingen beschadigde.
 
[[Bestand:Copacabana_Palace_-_Noble_Room_(7).jpg|linksthumb|miniatuur260px| Zaal in het hotel ]]
Voor de opening werd de Franse zangeres en actrice [[Mistinguett]] uitgenodigd. Zij stond erom bekend dat ze de ''mooiste benen ter wereld'' had maar deze mocht ze tijdens het feest niet laten zien.
 
Vanwege de veel te late opening probeerde president [[Artur Bernardes]] (1922-1926) de vergunning voor het casino in 1924 alweer in te trekken. Na tien jaar procederen werd de familie Guinle in het gelijk gesteld om mocht het casino blijven bestaan.
 
Op 23 mei 1928 werd president [[Washington Luís|Washington Luis]] (1926-1930) in het hotel neergeschoten door zijn minnares, de Italiaanse markiezin Elvira Vishi Maurich, die toen 28 jaar oud was. PresidentDe Washington Luispresident werd naar het ziekenhuis gebracht met als officiële reden dat hij een [[blindedarmontsteking]] had. Vier dagen later werd de jonge markiesmarkiezin dood aangetroffen. Volgens het politierapport was het zelfmoord. <ref name="was">{{Citeer web|url=http://www.saopaulo.sp.leg.br/apartes-anteriores/revista-apartes/numero-12-jan-fev2015/rei-da-fuzarca-e-dos-votos/|titel=Nº12 – Perfil > Washington Luís: Rei da fuzarca e dos votos|bezochtdatum=August 4, 2018|auteur=Rodrigo Garcia|datum=February 15, 2015|werk=[[Municipal Chamber of São Paulo]]|taal=Portuguese}}</ref> <ref name="veja">{{Citeer web|url=https://vejario.abril.com.br/cidades/roteiro-traicao-extra-conjugal-rj/|titel=Amor clandestino|bezochtdatum=August 4, 2018|auteur=Bruna Talarico|datum=June 2, 2017|werk=[[Veja (magazine)|Veja Rio]]|taal=Portuguese}}</ref>
[[Bestand:Copacabana_Palace_-_Salão_de_festas.jpg|rechts|miniatuur| Banketzaal ]]
In april 1946, na [[Tweede Wereldoorlog|de Tweede Wereldoorlog]], werd gokken in het hele land verboden, onder president [[Eurico Gaspar Dutra]] (1946-1951). Het casino werd vervolgens omgevormd tot een concertzaal en het hotel onderging een grote renovatie, waardoor de capaciteit werd vergroot en er twee delen aan het hoofdgebouw werden toegevoegd: een [[Pergola (tuin)|zijpergola]] en een deel aan de achterkant (geopend in 1949).
 
[[Bestand:Copacabana_Palace_-_Salão_de_festas.jpg|rechtsthumb|miniatuur260px| Banketzaal ]]
In [[1960]] werd [[Brasilia]] de nieuwe hoofdstad van Brazilië werd het belang van het hotel minder groot. Zeker toen in de jaren [[1970-1979]] nieuwe hotels in de omgeving werden gebouwd. In [[1985]] werd het plan opgevat om het te slopen. In het gebouw werd echter tot [[Monument (erfgoed)]] verklaard Waardoor het voor de sloop behoed werd. In [[1989]] werd het complex verkocht aan de Belmond-groep.
In april 1946, na [[Tweede Wereldoorlog|de Tweede Wereldoorlog]], werd gokken in het hele land verboden, onder president [[Eurico Gaspar Dutra]] (1946-1951). Het casino werd vervolgens omgevormd tot een concertzaal en het hotel onderging een grote renovatie, waardoor de capaciteit werd vergroot en er twee delen aan het hoofdgebouw werden toegevoegd: een [[Pergola (tuin)|zijpergola]] en een deel aan de achterkant (geopend in 1949).
 
In [[1960]] werd [[Brasilia]] de nieuwe hoofdstad van Brazilië en werd het belang van het hotel minder groot. Zeker toen in de jaren [[1970-1979|jaren zeventig]] nieuwe hotels in de omgeving werden gebouwd. In [[1985]] werd het plan opgevat om het te slopen. In hetHet gebouw werd echter tot [[Monument (erfgoed)|monument]] verklaard Waardoor het voor de sloop behoed werd. In [[1989]] werd het complex verkocht aan de Belmond-groep.
De musicalfilm [[Flying Down to Rio]] uit 1933 speelt zich af in en rond het Copacabana Palace. Deze film met [[Dolores del Rio]], [[Fred Astaire]] en [[Ginger Rogers]] werd volledig in de Verenigde Staten opgenomen, in studio's met geschilderde decors van Rio de Janeiro. De buitenscenes werden op het strand van Malibu geschoten.
 
De musicalfilm [[Flying Down to Rio]] uit [[1933]] speelt zich af in en rond het Copacabana Palace. Deze film met [[Dolores del Rio]], [[Fred Astaire]] en [[Ginger Rogers]] werd volledig in de [[Verenigde Staten]] opgenomen, in studio's met geschilderde decors van Rio de Janeiro. De buitenscenes werden op het strand van Malibu geschoten.
 
{{Appendix|2=