Oder-Neissegrens: verschil tussen versies

De territoriale veranderingen werden gevolgd door bevolkingsverschuivingen op grote schaal, waaronder de verdrijving en uitwijzing van bijna alle [[Volksduitsers|Volks-]]Duitse enstaatsburgers [[Rijksduitsers]] voor zover zij Duitstalig waren van het sinds 1945 nieuwe Poolse grondgebied. voorIn zovertotaal zijging alhet nietom gevluchtnegen waren,miljoen mensen waarvan overigens een deel eneerst in datwerkkampen gevalwerd mochtengeïnterneerd. zijDegenen die gevlucht waren mochten niet terugkeren. InDe totaaloverlevenden gingvan hetde omwerkkampen negenwerden miljoenlater mensenuitgewezen. afkomstigOok de Duitstaligen van het nuvoor Pools1939 gewordenPoolse grondgebied, de zogenaamde [[Volksduitsers]], werden eveneens met geweld verwijderd, velen na veroordeling tot werkkampen. Zie hiervoor [[Verdrijving van Duitsers na de Tweede Wereldoorlog]]. De één miljoen Duitse staatsburgers die konden aantonen dat zij etnisch Pools waren omdat dat zij ook (een) Pools (dialect) konden spreken, mochten zich aanmelden voor een examinering ter verkrijging van het Poolse staatsburgerschap.

Voor de herbevolking van de nieuw verworven gebieden werd gebruikgemaakt van teruggekeerde Poolse dwangarbeiders uit Duitsland, en van in 1939 gevluchte Polen die terugkeerden uit de Sovjet-Unie. Ook werd een beroep gedaan op etnische Polen die voor de oorlog waren geëmigreerd naar de industriegebieden in het westen van Duitsland en het noorden van Frankrijk en naar Wallonië. Maar vooral ging het om Polen uit de oostelijke Poolse provincies die de Sovjet-Unie in 1939 had geannexeerd ten oosten van de [[Curzonlijn]] en die nu, in 1945, internationaal werden erkend als Sovjet-grondgebied. Zij moesten kiezen tussen een Sovjet-staatsburgerschap of een vertrek en werden in dat laatste geval ook vluchtelingen. De meesten van hen werden doorgestuurd naar de voormalig Duitse gebieden. Pas in 1980 werd het vooroorlogse bevolkingsaantal in die voormalig Duitse gebieden bereikt. Inmiddels hadden deze een grote verandering ondergaan door het opheffen van kleine dorpen en van kleine boerenbedrijven en opruimen van verwoeste stadswijken. Historisch waardevolle binnensteden werden in de regel gerestaureerd toen daarvoor weer middelen beschikbaar waren. Inmiddels waren delen van die binnensteden al weldefinitief tot ruïne vervallen.