Maria Louisa van Savoye: verschil tussen versies

}}

 

 

 

In 1702 moest Filips Spanje verlaten om in Napels te gaan vechten, als onderdeel van de [[Spaanse Successieoorlog]]. Door de afwezigheid van haar echtgenoot functioneerde Maria Louisa, die al zeer volwassen was voor haar leeftijd, als [[regent (bestuurder)|regent]]es. Ze werd geprezen als een efficiënte heerser, die erin slaagde om verschillende hervormingen door te voeren. Ook zat ze elke dag de ministerraad voor, verleende ze audiënties aan ambassadeurs en probeerde ze te verhinderen dat Savoye in de Spaanse Successieoorlog de zijde van het huis Habsburg zou kiezen. Nadat Filips in 1703 terugkeerde naar Spanje, nam Maria Louisa haar rol als koningin-gemalin weer op.

 

 

Als gevolg van de [[Vrede van Utrecht (1713)|Vrede van Utrecht]], die een einde maakte aan de Spaanse Successieoorlog, moest Filips V de koninkrijken Sardinië, Sicilië en Napels en de [[Zuidelijke Nederlanden]] afstaan aan [[keizer Karel VI]]. Vanaf dan was Maria Louisa enkel nog koningin van Spanje.

In februari 1714 overleed ze op 25-jarige leeftijd aan [[tuberculose]]. Maria Louisa werd bijgezet in het abdijcomplex van [[Escorial]]. Haar echtgenoot hertrouwde enkele maanden later met [[Elisabetta Farnese]], bij wie de Princesse des Ursins in ongenade viel, waardoor ze uit Spanje werd verbannen.

 

Maria Louisa en haar echtgenoot Filips V kregen vier zonen:

* [[Lodewijk I van Spanje|Lodewijk Filips van Spanje]] (1707-1724), koning van Spanje

* [[Ferdinand VI van Spanje|Ferdinand VI]] (1713-1759), koning van Spanje