Leenwoord: verschil tussen versies

Leenwoorden treden onder andere op als er in de ontlenende taal voor een nieuwe ontwikkeling of nieuw inzicht geen adequaat woord voorhanden is. Van het ontleende woord wordt dan in zijn nieuwe taalomgeving slechts één specifieke betekenis gebruikt, die de lacune opvult. Een voorbeeld van een dergelijke gedeeltelijke ontlening is het Nederlandse [[bijvoeglijk naamwoord]] ''drastisch'', vanuit het Oudgriekse ''drastikós'' (δραστικός). ''Drastikós'' werd in het Oudgrieks [[morfologie (taalkunde)|gevormd]] uit ''drastos'', het [[voltooid deelwoord]] van ''drān'' (δρᾶν) ‘handelen, doen’, enmet betekendede in[[denotatie|letterlijke het Oudgrieksbetekenis]] ‘actief, ondernemend’ (van een mens gezegd), en daarnaast, de [[metafoor|overdrachtelijkoverdrachtelijke]], betekenis ‘vol uitwerking’ (van zaken). Deze tweede, [[personificatie|figuurlijke betekenis]] werd in de achttiende-eeuwse medische wereld aan het Oudgrieks ontleend om er nieuwe, ''drastische'' (laxeer)middelen mee aan te duiden. In het Nederlands is ''drastisch'' later een algemeen synoniem voor ''ingrijpend'' geworden, mogelijk onder invloed van het Engelse ''drastic''.