Odin (god): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 6:
[[Bestand:Ardre Odin Sleipnir.jpg|thumb|Odin rijdt [[Walhalla (mythologie)|Walhalla]] binnen op [[Sleipnir]] ([[Ardre image stone]])]][[Bestand:Tangelgarda Odin.jpg|thumb|Odin en twee vormen van de triquetra-vorm van de [[Valknut]] op de [[steen van Tängelgarda]]]]
[[Bestand:Odin and Sága by Frølich.jpg|thumb|Odin en [[Sága]]]]
[[Bestand:Odin oder Wodan (1832) from Die Helden und Götter des Nordens, oder Das Buch der sagen.jpg|thumb|left|Odin of [[Wodan]], [[1832]]]]▼
{{Zie ook|Wodan}}
'''Odin''' ([[Oudnoords]]: '''Óðinn''', [[Zweeds]] en [[Deens]]: '''Oden''') wordt gezien als de [[oppergod]] in de [[Noordse mythologie]]. West-Germaanse namen van Odin zijn '''Weda''' (Oud-[[Oudfries|Fries]]), '''Woden''' ([[Oudengels|Angelsaksisch]] en [[Oudsaksisch]]), '''[[Wodan]]''' (Oud-[[Frankisch]]), '''Wuodan''' ([[Alemannen|Alemannisch]]), '''[[Wotan (mythologie)|Wotan]]''' of '''Wothan''' ([[Germaanse talen|Germaans]]{{Bron?||2014|02|18}}) en '''Guodan''' ([[Lombardisch]]).
▲[[Bestand:Odin oder Wodan (1832) from Die Helden und Götter des Nordens, oder Das Buch der sagen.jpg|thumb|left|Odin of [[Wodan]], [[1832]]]]
Odin is de god van kennis, wijsheid, strijd, oorlog, het hiernamaals, magie, geneeskunst en het (runen)schrift.
Regel 35:
Hij heeft een oog afgestaan aan de reus [[Mímir]] om van de bron van wijsheid te mogen drinken en dat ligt nu helemaal op de bodem van de bron:
:Die bron bevond zich op het gebied van Mímir, die er alle dagen van dronk en steeds tegen zichzelf [[Schaken|schaak]] speelde. Odin mocht van de bron drinken, op voorwaarde dat hij er een prijs zou voor betalen. Odin zei dat hij er wel een oog wilde voor afstaan waarop Mímir hem zei dat dit dan ook de prijs was die hij vroeg. Mímir was echter niet kwaadwillend, hij wilde enkel aantonen dat wijsheid zijn prijs heeft. Hij verzorgde Odin dan ook zo goed mogelijk. Later, wanneer de oppergod terugkeerde naar de [[Asgaard (mythologie)|Asgard]], werd hij vergezeld door Mímir, die voortaan de raadsheer van de goden zou zijn en regelmatig met Odin een spelletje [[Schaken|schaak]] speelde. Aan dit avontuur hield Odin de naam "de Eenogige" over.
b: Zijn kennis van de toekomst bedrukte Odin. Hij zat ook met de vraag waar hij alleen het antwoord op wist, de [[Odinsvraag]]. En de [[Germaanse mythologie|Germaanse]] [[mythologie|mythologische]] [[kringloop|cyclus]] was begonnen met een bloedbad toen Odin en zijn broers [[Vili]] en [[Vé (god)|Vé]], de mensenwereld uit het lijk van de vorstreus [[Ymir]] schiepen, en zou eindigen met het bloedbad [[Ragnarok]], waar het bloed van de reuzen zelf zou vloeien. De [[inleiding|proloog]] tot [[Ragnarok]] was de dood van Odins zoon [[Baldr]], die de goden deed beseffen dat [[Loki]]’s listigheid een verduivelde macht was geworden. Odin kan de [[Ramp|catastrofe]] niet voorkomen. Zijn enige troost ligt in de wetenschap dat Baldr als oppergod vereerd zal worden in een nieuw land dat uit de [[Oeroceaan]] zal oprijzen. Baldr komt over als een soort veredelde heruitgave van Odin: zonder zijn kleine kantjes.▼
▲: Zijn kennis van de toekomst bedrukte Odin. Hij zat ook met de vraag waar hij alleen het antwoord op wist, de [[Odinsvraag]]. En de [[Germaanse mythologie|Germaanse]] [[mythologie|mythologische]] [[kringloop|cyclus]] was begonnen met een bloedbad toen Odin en zijn broers [[Vili]] en [[Vé (god)|Vé]], de mensenwereld uit het lijk van de vorstreus [[Ymir]] schiepen, en zou eindigen met het bloedbad [[Ragnarok]], waar het bloed van de reuzen zelf zou vloeien. De [[inleiding|proloog]] tot [[Ragnarok]] was de dood van Odins zoon [[Baldr]], die de goden deed beseffen dat [[Loki]]’s listigheid een verduivelde macht was geworden. Odin kan de [[Ramp|catastrofe]] niet voorkomen. Zijn enige troost ligt in de wetenschap dat Baldr als oppergod vereerd zal worden in een nieuw land dat uit de [[Oeroceaan]] zal oprijzen. Baldr komt over als een soort veredelde heruitgave van Odin: zonder zijn kleine kantjes.
In de ''[[Völsunga-saga]]'' wordt verteld dat Odin zijn zwaard in de [[barnstok]] plantte, de eik in het hof van koning [[Völsung]]. Het zwaard was voor diegene die hem er uit kon trekken. Alleen [[Sigmund (Völsung)|Sigmund]] was daartoe in staat. Als Sigmund om jonkvrouw Hjördis (Siegfrieds moeder) strijdt met [[Lyngvi]], een zoon van koning Hondenzoon, slaat Odin Sigmunds zwaard met een [[hellebaard]] in stukken, zodat Sigmund het onderspit delft. De stukken van Odins zwaard worden later door de dwerg [[Regin]] voor Siegfried aaneengesmeed en met dit zwaard, Gram, kan Sigmunds zoon Siegfried de draak [[Fafnir (mythologie)|Fafnir]] verslaan.
Regel 52 ⟶ 51:
In deze periode kwam de eenogige Odin vermoedelijk als oppergod in de plaats van [[Týr]], volgens de [[Romeinse Rijk|Romeinen]] de [[hemelgod]] van de Noord-Europese volkeren. Ook Tyr was een [[oorlogsgod]], maar Odin bezielde de fanatiekste krijgers. Hij kon mannen in een staat van [[razernij]] brengen, zodat ze nergens bang voor waren en geen [[pijn]] meer voelden.<blockquote>Odin kon bewerken dat zijn vijanden in de slag blind, doof, of van angst vervuld werden, en dat hun wapens net zo scherp werden als bezems. Zijn mannen vochten zonder harnas en gedroegen zich als dolle honden of wolven, beten in hun schilden, waren sterk als beren of stieren. Ze doodden mensen, en vuur noch ijzer konden hen schaden. Zoiets wordt [[berserker]]woede genoemd (''Proza Edda, Gylfaginning'', 9).
''<small>(Ref. Snorri Sturluson – Over de noordse goden – Verhalen uit Edda en Heimskringla – Nederlandse vertaling 1983 door P. Vermeyden. ISBN 9029019018 - uitg. Meulenhoff)</small>''</blockquote>
Deze angstaanjagende '[[berserker]]s' stortten zich naakt en met luid kabaal in de strijd, het lichaam geheel zwart geverfd. Ze waren een schrikbeeld voor de Romeinen. Odins naam betekent zoveel als 'razernij' of 'waanzin', en suggereert eenzelfde bezetenheid als die van de Ierse held [[Cú Chulainn]]. Uit het feit dat Odin oppergod werd, blijkt hoe belangrijk oorlogvoering voor de [[Germanen]] was geworden. Odin belichaamde overigens niet de strijdlust: hij blies die slechts bij anderen in. Odin zaait altijd conflicten en beval [[Freya (godin)|Freyja]] eens twee vorsten elkaar naar de strot te laten vliegen, zodat hun [[vazal]]len op het slagveld door plassen [[bloed]] moesten waden.
Het bijeenbrengen van gesneuvelde krijgers in het [[Walhalla (mythologie)|Walhalla]] is de enige strategie die hij kan volgen met het oog op de godenschemering. Hij heeft de Einherjar, strijders in woord en daad, hard nodig voor de definitieve slag tegen de vorstreuzen op de [[Vigrid-vlakte]], die bijna niemand zal overleven.
Tijdens de godenschemering wordt zelfs Odin gedood door de allesverscheurende wolf [[Fenrir (mythologie)|Fenrir]], een van de kinderen van [[Loki]]. De scheppingsgod gaat mee ten onder met zijn schepping.
[[Bestand:Odhin thron.jpg|thumb|Scan van het boek "Walhall", Felix en Therese Dahn, [[1888]]]]▼
[[Bestand:Oden av Otto-Henrik Wallgren.jpg|left|''Oden'', Otto Henrik Wallgren]]▼
▲Bestand:Odhin thron.jpg|Scan van het boek "Walhall", Felix en Therese Dahn, [[1888]]
== God van magie en geneeskunde ==
▲Bestand:Oden av Otto-Henrik Wallgren.jpg|''Oden'', Otto Henrik Wallgren
Odin is tegelijk de god van [[Wijsheid (deugd)|wijsheid]] en [[tovenarij]] (kennis en kunde). Hij heeft bijna alles over voor wijsheid. Zozeer zelfs dat hij zijn ene oog in de bron van Mimir had geworpen in ruil voor wijsheid. Hij kreeg initiële diepe wijsheid door zich negen dagen op te hangen aan de wereldboom [[Yggdrasil]]. Door deze vrijwillige dood en de daarop volgende herrijzing (zijn zelf opgelegde [[Inwijding (initiatie)|initiatie]] tot eerste [[sjamaan]]) verkreeg hij grotere wijsheid dan wie ook.
*Ódin kon volgens de ''Gylfaginning'' van gedaante veranderen. Dan lag zijn lichaam erbij alsof het dood of ingeslapen was, en onderwijl was hij dan een vogel of viervoetig dier of een vis of een slang, en zo ging hij vliegensvlug naar verre landen om daar zijn zaken of die van anderen te behartigen. Ook kon hij door middel van woorden alleen vuur doven, de zee tot bedaren brengen en de wind laten waaien uit iedere richting die hij maar wilde.
| |||