Dodemansknop: verschil tussen versies

De term dodemansknop wordt ook gebruikt voor systemen in de cabine van de [[treinmachinist|machinist]] van [[trein]]en, [[metro (vervoermiddel)|metro's]] of andere voertuigen en machines waarmee automatisch de aandrijving wordt uitgeschakeld als de machinist geen kracht meer op deze knop (of hefboom, pedaal of dergelijke) uitoefent. In sommige treinstellen is dit beveiligingssysteem uitgevoerd als een pedaal, maar het is al eens voorgekomen dat een machinist die een [[hartinfarct]] kreeg toch met zijn voet op het pedaal bleef drukken.<ref>[https://web.archive.org/web/20051226143513/http://www.zero-meridean.com/overzicht_spoorweg_ongevallen.html 20 maart 2003: Treinbotsing op wisselstraat te Roermond]</ref> In oude treinstellen was de dodemansknop een hefboom, waar de machinist handig zijn tas aan kon hangen, waarmee het idee dan ook weer teniet werd gedaan - ook dat systeem is dus niet [[foolproof]]. Tegenwoordig{{wanneer?||2019|03|17}} gebruikt men daarom de zogenoemde intermitterende dodemansknop, waar de treinbestuurder regelmatig de dodemansknop moet loslaten. Gebeurt dit niet, dan wordt automatisch een snelremming ingezet. Omdat het hier echter om intervallen van een minuut gaat, kan het gebeuren dat de trein nog geruime tijd doorrijdt voordat de snelremming wordt ingezet. De specifieke variant van dit systeem in [[Duitse]] treinen is de [[Sifa]] (''Sicherheitsfahrschaltung'').