Eimert van Middelkoop: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
AGL (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 29:
In 1973 werd Van Middelkoop lid van het [[Gereformeerd Politiek Verbond]] (GPV) en startte hij in september zijn politieke carrière als fractiemedewerker voor het GPV. Gedurende die tijd vroeg en kreeg hij uitstel van [[Dienstplicht|militaire dienstplicht]] vanwege 'persoonlijke onmisbaarheid' op zijn werk, tot hij dertig werd en hij niet meer in dienst hoefde. Dit vertelde hij in een interview met het tijdschrift [[Vrij Nederland]] in september 2008.<ref>{{Cite news |title=Eimert van Middelkoop, Minister van Oorlog |author=[[Thijs Niemantsverdriet]] in [[Vrij Nederland]] (jrg. 69, nr.39) pag.26-37 |date= 27 september 2008 }}</ref><ref>{{Cite news |url=http://nos.nl/artikel/77392-blij-dat-ik-nooit-in-dienst-zat.html |title='Blij dat ik nooit in dienst zat' |author=[[Nederlandse Omroep Stichting|NOS]] |date=23 september 2008 }}</ref> Zijn ontboezeming kwam hem op kritiek te staan uit de hoek van de militaire vakbonden, die hierom zijn geloofwaardigheid als Minister van Defensie in twijfel trokken.
 
In 1989 werd hij lid van de Tweede Kamer, eerst voor het GPV en later voor de [[ChristenUnie]] toen de [[Reformatorische Politieke Federatie|RPF]] en het GPV in 2001 fuseerden. Hij was voorzitter van een parlementaire commissie die onderzoek deed naar [[opwarming van de Aarde|klimaatverandering]] en had zitting in een tijdelijke commissie ter voorbereiding van de [[Parlementaire enquête in Nederland|parlementaire enquête]] over de [[valVal van Srebrenica]]. Ook was hij initiatiefnemer van een motie die ertoe leidde dat de Tweede Kamer instemmingsrecht kreeg bij uitzending van militairen, de [[artikel 100-brief]]. Van Middelkoop was bij de [[Tweede Kamerverkiezingen 2002]] nummer drie op de kandidatenlijst van de ChristenUnie, maar werd niet gekozen omdat nummer vier, [[Tineke Huizinga]], via voorkeurstemmen de derde zetel verkreeg.
 
Van 2003 tot 2007 was Van Middelkoop lid van de Eerste Kamer. Hij hield zich daar bezig met onder meer Buitenlandse Zaken, Financiën, Defensie, Cultuur en Milieu. Toen eind 2006 de ChristenUnie in beeld kwam voor regeringsdeelname, werd Van Middelkoop genoemd om een ministerspost te bekleden.