Wikipedia

Gebruiker:Leonidas1206/Kladblok/Slag bij Crécy: verschil tussen versies

Interactief door geschiedenis bladeren
← Oudere bewerkingNieuwere bewerking →
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VisueelWikitekst
Leonidas1206 (overleg | bijdragen)
5.669 bewerkingen
Label: bewerking met nieuwe wikitekstmodus
Leonidas1206 (overleg | bijdragen)
5.669 bewerkingen
Label: bewerking met nieuwe wikitekstmodus
Regel 121:
Nieuwe Franse cavalerie nam ook haar positie in aan de voet van de heuvel en herhaalde de eerste charge. Ze kregen te maken met dezelfde problemen als de eerste golf, met daarbovenop het nadeel dat de grond waarover ze reden, bezaaid was met dode en gewonde paarden en mannen. Toch zetten ze de aanval door, ook al deden ze dat in zo'n wanordelijke toestand dat ze er opnieuw niet in slaagden door de Engelse opstelling te breken. De man-tegen-mangevechten die volgden duurden langen. Tijdens deze gevechten werd de prins van Wales op zijn knieën gedwongen. Een verslag zegt dat de prins' standaarddrager op zijn banier stond om deze te verbergen en zo de gevangenname van de prins te voorkomen. Een moderne historicus beschreef de gevechten als een "vreselijke slachting". Eduard stuurde een detachement van zijn reservedivisie vooruit om de situatie, die er slecht begon uit te zien voor de Engelsen, te redden. Hierdoor konden de Fransen opnieuw teruggedreven worden. Daarna lanceerden ze een nieuwe charge. De Engelse linies werden uitgedund, maar de Engelse soldaten achteraan stapten telkens vooruit om de gaten die ontstonden in de eerste linie op te vullen.
 
Het is niet zeker hoeveel keren de Fransen chargeerden, maar ze bleven dit doen tot laat in de nacht, waardoor de schemer en daarna het donker de Fransen nog meer desorganiseerde. Alle charges hadden hetzelfde resultaat: felle gevechten, gevolgd door een Franse terugtocht. In een bepaalde aanval liet de graaf van Blois zijn mannen afstijgen om te voet verder te gaan. Ook deze aanval werd afgeslagen en de graaf sneuvelde. De Franse adel bleef echter koppig weigeren de aanvallen te stoppen. De blinde koning Jan van Bohemen bond de teugels van zijn paard aan die van zijn begeleiders en viel de Engelsen ook aan; ze sneuvelden allemaal. Er zouden volledige Engelse divisies opgerukt hebben om de Franse soldaten die op het slagveld achterbleven na een mislukte charge aan te vallen, waarna ze gedisciplineerd terugkeerden naar hun originele posities.
How many times the French charged is disputed, but they continued late into the night,{{sfn|Rogers|2010|pp=438–440}} with the dusk and then dark disorganising the French yet further.{{sfn|Prestwich|2007b|p=157}} All had the same result: fierce fighting followed by a French retreat. In one attack the Count of Blois dismounted his men and had them advance on foot; the Count's body was found on the field.{{sfn|Ayton|Preston|2007|p=375}} The French nobility stubbornly refusing to yield. There was no lack of courage on either side.{{sfn|Prestwich|2007b|p=157}} Famously, blind King John of Bohemia tied his horse's [[bridle]] to those of his attendants and galloped into the twilight; all were dragged from their horses and killed.{{sfn|Sumption|1990|p=529}}{{sfn|DeVries|1998|p=172}} There are accounts of entire English battles advancing on occasion to clear away broken French charges milling in front of them, then withdrawing in good order to their original positions.{{sfn|Ayton|Preston|2007|pp=375, 376}}
 
Twee paarden van koning Filips werden gedood, hijzelf kreeg een pijl in zijn [[kaak (anatomie)|kaak]] en werd gevangengenomen en weer bevrijd tijdens de gevechten. De drager van de ''[[Oriflamme]]'' was een geliefd doelwit voor de Engelse boogschutters; ze zagen hem vallen, maar hij overleefde het, hoewel hij daarna zijn heilige banier achterliet. Filips verliet het slagveld, hoewel het onduidelijk is waarom. Het was bijna middernacht en de veldslag nam af in hevigheid, terwijl het grootste deel van het Franse leger zich terugtrok van het slagveld. Het Engelse leger overnachtte op het slagveld. De volgende ochtend bleven er nog aanzienlijke aantallen Franse soldaten aankomen op het slagveld, maar die werden aangevallen door de Engelse ridders − die nu wel op paarden zaten − , op de vlucht gedreven en achtervolgd. De Fransen zouden verschillende duizenden soldaten verloren hebben. Na de veldslag werden verschillende gewonde Fransen uit de hopen dode mannen en paarden getrokken om gevangengenomen te worden.
Philip himself was caught up in the fighting, had two horses killed underneath him, and received an arrow in the jaw.{{sfn|Rogers|1998|p=238}} The bearer of the ''oriflamme'' was a particular target for the English archers; he was seen to fall but survived, albeit abandoning the sacred banner to be captured.{{sfn|Livingstone|Witzel|2004|p=299}} Finally, Philip abandoned the field of battle, although it is unclear why. It was nearly midnight and the battle petered out, with the majority of the French army melting away from the battlefield.{{sfn|DeVries|1998|pp=172–173}}{{sfn|Burne|1999|p=182}} The English slept where they had fought. The next morning substantial French forces were still arriving on the battlefield, to be charged by the English men-at-arms, now mounted, routed and pursued for miles.{{sfn|DeVries|1998|p=173}}{{sfn|Oman|1998|p=145}} Their losses alone were reported as several thousand,{{sfn|Burne|1999|p=185}} including the Duke of Lorraine.{{sfn|Ayton|2007a|p=20}} Meanwhile, a few wounded or stunned Frenchmen were pulled from the heaps of dead men and dying horses and taken prisoner.{{sfn|Livingstone|Witzel|2004|p=304}}{{sfn|Prestwich|2007b|p=151}}
 
==Casualties==
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/wiki/Gebruiker:Leonidas1206/Kladblok/Slag_bij_Crécy"