'''Jan-Carl Raspe''' ([[Berlijn]], [[24 juli]] [[1944]] – [[Stuttgart]], [[18 oktober]] [[1977]]) was een [[Duitsland|Duitse]] [[Terrorisme|terrorist]]. Hij was lid van de links-radicale terreurgroep [[Rote Armee Fraktion]] (RAF).
[[Bestand:Grabstätte Baader, Raspe, Ensslin.jpg|thumbminiatuur|Graf van [[Andreas Baader|Baader]], Raspe en [[Gudrun Ensslin|Ensslin]].]]
Jan-Carl Raspe groeide op in [[Oost-Berlijn]]. Toen de [[Berlijnse Muur]] in 1961 werd gebouwd, was hij in [[West-Berlijn]]. Hij bleef hier bij zijn oom en tante wonen. In 1963 behaalde hij zijn middelbareschooldiploma en ging hij scheikunde studeren aan de Vrije Universiteit van Berlijn. Een jaar later schakelde hij over op sociologie en studeerde daarin ''cum laude'' af. In 1967 was hij medeoprichter van de Kommune II; hier leerde hij ook [[Marianne Herzog]] kennen, een vriendin van [[Ulrike Meinhof]]. In 1970 trad hij toe tot de "Baader-Meinhof Groep". Hij werd ervan verdacht betrokken te zijn bij het [[Mei-Offensief]], en voorts bij een bankoverval en bij een inbraak in een gemeentehuis om documenten te stelen. Details hieromtrent ontbreken echter.
Op 1 juni 1972 werd Raspe samen met [[Andreas Baader]] en [[Holger Meins]] door de politie in [[Frankfurt am Main]] gearresteerd. Hij werd tot levenslang veroordeeld.
Op 18 oktober 1977 werd Jan-Carl Raspe zwaargewond van een schotwond in zijn cel aangetroffen. Op weg naar het ziekenhuis overleed hij. [[Andreas Baader]] en [[Gudrun Ensslin]] werden dood in hun cel aangetroffen, terwijl [[Irmgard Möller]] ernstig gewond was met steekwonden. De Duitse overheid stelt dat ze zelfmoord hebben gepleegd; een lezing die door onder meer de Nederlandse advocaat [[Pieter Herman Bakker Schut|Pieter Bakker Schut]] en de Duitse publicist [[Helge Lehmann]] bestreden wordt.<ref>Onder anderen door [[Pieter Bakker Schut]]: ''Stammheim. Der Prozess gegen die Rote Armee Fraktion'', Neuer Malik Verlag, Kiel 1986, ISBN 3-89029-010-8; als heruitgave onder de titel: ''20 Jahre Stammheim – Die notwendige Korrektur der herrschenden Meinung'', Pahl-Rugenstein Verlag, Bonn 1997, ISBN 3-89144-247-5; 2. bearb. Aufl. 2007, ISBN 978-3-89144-247-0.</ref><ref>Helge Lehmann: ''Die Todesnacht in Stammheim. Eine Untersuchung. Indizienprozess gegen die staatsofizielle Darstellung und das Todesermittlungsverfahren'', Pahl-Rugenstein Verlag, Bonn 2011 e.v., ISBN 978-3-89144-437-5</ref>
