Versie van 5 mrt 2020 00:15 bewerken Emielwiki (overleg \| bijdragen) 3.342 bewerkingen Geen bewerkingssamenvatting ← Oudere bewerking		Versie van 5 mrt 2020 00:15 bewerken ongedaan maken Emielwiki (overleg \| bijdragen) 3.342 bewerkingen →‎Homoseksuele traditie in Siwa Nieuwere bewerking →
Regel 64: {{zie ook\|Zie ook de paragraaf [[Homoseksualiteit_in_Egypte#Homoseksuele_traditie_in_Siwa\|Homoseksuel traditie in Siwa]] op de pagina [[Homoseksualiteit in Egypte]].}} Siwa is van speciaal belang voor [[antropologen]] en [[sociologen]] vanwege de historische acceptatie van mannelijke [[homoseksualiteit]] en zelfs rituelen die het [[homohuwelijk]] vieren. Tradities die de Egyptische autoriteiten sinds het begin van de twintigste eeuw hebben geprobeerd te onderdrukken, met toenemend succes. Egypte begon steviger te controleren na een bezoek aan de oase door [[Foead I van Egypte\|koning Fuad I]] in 1928, die de lokale bevolking hekelde om "een zekere ondeugd" en bepaalde straffen oplegde om Siwan-gedrag in overeenstemming te brengen met de Egyptische moraal. De Duitse egyptoloog Georg Steindorff onderzocht de oasis in 1900 en meldde dat homoseksuele relaties gebruikelijk waren en vaak werden uitgebreid tot een vorm van huwelijk: "Het feest van het trouwen met een jongen werd met veel pracht en praal gevierd en de bruidsprijs (in de [[islam]] wordt een een bruidsprijs (mahr) betaald, normaal van de bruidegom aan de bruid) voor een jongen bedroeg soms vijftien pond, terwijl het geld voor een vrouw iets meer dan één pond bedroeg".<ref>{{Citeer boek\|last=Steindorff\|first=George\|title=Durch die Libysche Wuste Zur Amonoase\|year=1904\|page=111\|publisher=Velohgen and Klasing\|location=Leipsig}}</ref> In 1937 schreef de antropoloog Walter Cline de eerste gedetailleerde [[etnografie]] van de Siwans waarin hij opmerkte: "Siwan-mannen en -jongens oefenen sodomie uit ... onder hen schamen de inboorlingen zich er niet voor, ze praten er net zo open over als ze praten over de liefde voor vrouwen, en veel, zo niet de meeste van hun gevechten voortkomen uit homoseksuele concurrentie ... Prominente mannen lenen hun zonen aan elkaar. Alle Siwans kennen de paringen die hebben plaatsgevonden onder hun [[sjeik\|sjeiks]] en de zonen van hun sjeiks".<ref>{{Citeer boek\|last=Cline\|first=Walter\|title=Notes on the People of Siwa\|year=1936\|page=43\|publisher=George Banta Publishing Co\|location=Menasha, Wisconsin}}</ref> Na een expeditie naar Siwa meldde de archeoloog Graaf Byron de Prorok eveneens in 1937: "een enthousiasme [dat] zelfs in Sodom niet had kunnen worden benaderd. ... Homoseksualiteit was niet alleen hoogtij, het woedde ... Elke danser had zijn vriend ... [en] leiders hadden harems van jongens".<ref>{{Citeer boek\|last=De Porok\|first=Count Byron\|title=In Quest of Lost Worlds\|year=1936\|page=64\|publisher=Dutton\|location=New York}}</ref> Eind jaren veertig vertelde een Siwan-handelaar de bezoekende Britse schrijver Robin Maugham dat de Siwan-vrouwen "zwaar verwaarloosd" waren en dat Siwan-mannen "elkaar voor de jongen zullen vermoorden, nooit voor een vrouw", hoewel, zoals Maugham opmerkte, het huwelijk met een jongen tegen die tijd illegaal was geworden.<ref>{{Citeer boek\|last=Maugham\|first=Robin\|title=Journey to Siwa\|year=1950\|page=80\|publisher=Chapman and Hall\|location=London}}</ref> De Egyptische archeoloog Ahmed Fakhry, die drie decennia lang Siwa bestudeerde, merkte in 1973 op: "Terwijl de Siwans nog steeds in hun ommuurde stad woonden, mocht geen van de vrijgezellen mannen en jongens de nacht doorbrengen in de stad en moesten ze buiten de poorten slapen ... Onder dergelijke omstandigheden is het niet verrassend dat homoseksualiteit gebruikelijk was onder hen ... Tot het jaar 1928 was het niet ongebruikelijk dat een soort schriftelijke overeenkomst, die soms een huwelijkscontract werd genoemd, tussen twee mannen werd gesloten; maar sinds het bezoek van koning Fuad aan deze oase is het volledig verboden ... Dergelijke overeenkomsten gingen echter door, maar in het grootste geheim en zonder het feitelijk of schrift vast te leggen, tot het einde van de [[Tweede Wereldoorlog]]".<ref>{{Citeer boek\|last=Fakhry\|first=Ahmed\|title=Siwa Oasis\|year=1973\|publisher=The American University in Cairo Press\|location=Cairo\|pages=41–43}}</ref> Ondanks de veelheid aan bronnen voor deze praktijken, hebben de Egyptische autoriteiten en zelfs de Siwan-stamoudsten geprobeerd het historische en antropologische verhaal te onderdrukken. Toen de in Siwa geboren antropoloog Fathi Malim in zijn boek Oasis Siwa (2001) verwijzingen naar Siwan-homoseksualiteit opnam, eiste de stamraad dat hij het materiaal uit toekomstige edities zou verwijderen, of hij zou worden verwijderd uit de gemeenschap. Malim stemde met tegenzin in en verwijderde fysiek de passages in zijn boek.<ref>{{Citeer web\|title=Siwan anthropologist sparks controversy\|url=http://www.culturalsurvival.org/news/siwan-anthropologist-sparks-controversy\|publisher=Cultural Survival\|accessdate=14 November 2002}}</ref> {{Navigatie Westelijke Oases}}

Siwa: verschil tussen versies