Albrecht de Beer: verschil tussen versies

Albrecht was de enige zoon van [[Otto van Ballenstedt]] en [[Eilika van Saksen|Eilika Billung van Saksen]]. Van zijn vader erfde hij in 1123 de titel van graaf van [[Ballenstedt]] en het familiebezit dat zich van de [[Harz (gebergte)|Harz]] tot aan de [[Mulde]] uitstrekte. Hij vestigde zijn hof in [[Aschersleben]]. Kort daarna benoemde hertog [[Keizer Lotharius III|Lotharius]] van Saksen, de latere keizer, hem tot markgraaf van de [[Markgraafschap Neder-Lausitz|Lausitz]]. Dit was een politieke zet van Lotharius tegen [[keizer Hendrik V]]. Hoewel Albrecht de functie daadwerkelijk kon uitoefenen moest hij de functie in 1131 weer opgeven. Lotharius was toen inmiddels keizer geworden en Albrecht nam deel aan zijn Italiaanse veldtocht van 1132/1133. Tijdens die veldtocht sneuvelde markgraaf [[Koenraad van Plötzkau]] van de [[Noordmark]]. In 1134 gunde Lotharius het markgraafschap van de Noordmark aan Albrecht. Enige jaren later gunde Lotharius het Albrecht ook om het [[graafschap Weimar-Orlamünde]] te erven van een verre neef (de keizer had bij gebrek aan directe erfgenamen het graafschap ook aan de kroon kunnen laten vervallen).