Congres van Berlijn: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kaart toegevoegd |
k Wikipedia:Te beoordelen sjablonen/Toegevoegd 2020 week 07, replaced: {{Wikisource-de|Aus der Rede des Fürsten Bismarck über die orientalische Frage}} → {{Wikisource|taal=de|Aus der Rede des Fürsten Bismarck über die met AWB |
||
Regel 4:
Tijdens het '''Congres van Berlijn''' in 1878 werd onder leiding van de [[keizerrijk Duitsland|Duitse]] rijkskanselier [[Otto von Bismarck]] de zogenaamde ''[[Grote Oosterse Kwestie|Oosterse kwestie]]'' opgelost.
Tijdens de [[Russisch-Turkse Oorlog (1877-1878)]] maakte [[Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Ierland|Groot-Brittannië]] zich zorgen over zijn aandelen in het [[Suezkanaal]]. Na afloop van deze oorlog had [[keizerrijk Rusland|Rusland]] de [[Ottomaanse Rijk|Ottomanen]] de [[Vrede van San Stefano]] opgelegd, die Rusland en [[Vorstendom Bulgarije|Bulgarije]] de macht over de Balkan zou verschaffen. De verdere inname van [[Azië|Centraal-Azië]] door Rusland stond de grote Europese machten bovendien niet aan. [[Oostenrijk-Hongarije]] en Engeland protesteerden en al snel dreigde een oorlog.
Bismarck had hier geen behoefte aan, en nodigde daarom Engeland, [[Derde Franse Republiek|Frankrijk]], Rusland, Oostenrijk-Hongarije, [[Koninkrijk Italië (1861-1946)|Italië]] en het Ottomaanse rijk uit op het Congres van Berlijn. Hier zou de kwestie worden opgelost en de wereld opnieuw worden ingedeeld. Officieel zouden alle mogendheden op voet van gelijkheid aan tafel zitten. In feite kwamen slechts de landen aan het woord die Bismarck aan het woord wilde laten. De Ottomanen waren slechts uitgenodigd om hun grondgebied af te staan, en werden verder genegeerd en vernederd. Een van hun afgevaardigden, [[Mehmed Ali Pasha]], was van huis uit een Duitser en werd om die reden door Bismarck als verrader gezien en consequent genegeerd.
Andere landen mochten al blij zijn als hun diplomaten op culturele evenementen rondom de conferentie aanwezig mochten zijn. Slechts de [[Koninkrijk Griekenland|Grieken]] werd het veroorloofd een halfuur te spreken. De [[Koninkrijk Roemenië|Roemenen]] konden dit slechts via hun beschermheer Italië, en Bulgarije via Rusland. [[Vorstendom Servië|Servië]] had het bij de Russen verbruid en werd vrijwel genegeerd.
Regel 12:
De Franse expansieplannen in [[Afrika]] werden ook aangekaart. Groot-Brittannië en Italië klaagden over de Russische invloed in de [[Middellandse Zee]]. Oostenrijk-Hongarije en Italië waren ongelukkig met de Russische uitbreiding in de [[Balkan (schiereiland)|Balkan]].
De [[Vrede van San Stefano]] werd als eerste gematigd. Rusland werd gedwongen het grootste deel van zijn overwinningen af te staan aan de grootmachten. Bismarck bemiddelde en [[Groot-Bulgarije]] werd verdeeld onder het Ottomaanse rijk, Servië en Roemenië. [[Bulgarije|Zuid-Bulgarije]], beter bekend als [[Oost-Roemelië]], werd aan de Ottomaanse sultan teruggegeven. Slechts een klein semi-onafhankelijk Noord-Bulgarije bleef over. Oostenrijk-Hongarije werd - tot ongenoegen van Servië - belast met het toezicht op [[Bosnië en Herzegovina]]. Meteen na het congres trokken Oostenrijkse troepen Bosnië en Herzegovina binnen. Daar werden ze niet gezien als bevrijders van het Ottomaanse juk, maar als vijanden. Aan Oostenrijkse zijde vielen vele doden en gewonden. In Wenen werden allerlei noodhospitalen ingericht, onder andere in het paleis [[Schloss Schönbrunn|Schönbrunn]].
Tegen de wil van het Ottomaanse rijk nam Groot-Brittannië [[Cyprus]] in bezit. Als compensatie voor het Russische verlies werd dat land de [[Kaukasus (gebied)|Kaukasus]] aangeboden. En omdat de Fransen hier een probleem in zagen, werd hun [[Tunesië]] aangeboden. Italië protesteerde hiertegen, omdat het grote economische belangen had in Tunesië en dat land zelf als kolonie wenste. [[Thessalië]] werd aan Griekenland gegeven, de [[Dobroedzja]] ging naar Roemenië, maar dat land moest dan wel [[Bessarabië]] afstaan aan Rusland.
Regel 21:
* [[Koloniale Conferentie van Berlijn]] voor de conferentie van 1884 - 1885.
* [[Vrede van Berlijn (1878)]]
{{Wikisource
{{Wikisource
[[Categorie:Verdrag|Berlijn]]
[[Categorie:Conferentie|Berlijn]]
| |||