[[Bestand:Pythagoras Euclid.svg|thumb|right|200px|Een illustratie van [[Euclides van Alexandrië|Euclides]] zijn [[bewijs (wiskunde)|bewijs]] van de [[stelling van Pythagoras]].]]
De '''Oudoud-Griekse wiskunde''', zoals deze term in dit artikel wordt gebruikt, is de in de [[GriekseOudgrieks]]e taal]] geschreven [[wiskunde]], zoals deze zich vanaf de 7de eeuw voor Christus tot de 4e eeuw na Christus langs de oostelijke kusten van de [[Middellandse Zee]] ontwikkelde. Griekse wiskundigen woonden in tal van steden, die zich uitstrekten over het gehele oostelijke Middellandse Zeegebied, van het huidige Zuid-Italië tot in Noord-Afrika, maar zij werden door [[Griekse cultuur|cultuur]] en [[Griekse taal|taal]] verenigd. De Oudoud-Griekse wiskunde uit de periode na [[Alexander de Grote]] wordt soms ook wel Hellenistische wiskunde genoemd. Het woord "mathematica" zelf is afgeleid van het oud GriekseOudgriekse ''μάθημα'' (''mathema''), wat "onderwerp van instructie" betekent.<ref>{{en}} {{aut|[[Thomas Heath|Heath T.L.]]}}, A Manual of Greek Mathematics (Een handleiding van de Griekse wiskunde), blz. 5</ref> De studie van de wiskunde voor haar eigen belang en het gebruik van algemene wiskundige theorieën en [[bewijs (wiskunde)|bewijzen]] is het belangrijkste verschil tussen de Oud-Griekse wiskunde en die van voorgaande [[beschaving]]en.
