Van geluk gesproken: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k →Achtergrond: clean up, replaced: Buitenveldert → Buitenveldert met AWB |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 29:
In een Amsterdams huis wonen verschillende bewoners, verspreid over drie verdiepingen. Op de benedenverdieping woont Wouter Kalk, vrijgezel. Boven hem verblijven de kinderen van de eigenaar van het huis en verder Martijn en Martje Wilbrink. Deze studenten zijn broer en zus en afkomstig uit een welgesteld en intellectueel milieu. De bovenste verdieping ten slotte wordt ingenomen door de mislukte zangeres Karin met haar twee dochters. Ze is gescheiden en woont nu samen met de werkloze, af en toe klussende metselaar Harrie.
Vlak voor kerstmis besluit Wouter zijn moeder uit het verzorgingshuis te halen, ze is dement en hij wil haar voortaan verzorgen. Wouter komt bij de voordeur Martje tegen. Ze is net terug van college waar ze heeft geleerd over moederliefde. Volgens haar professor
Als het jaar voorbij is en weer een kerstmis zich aandient is Martje in een crisis. Tijdens de kerstvakantie wilde ze met Martijn naar Spanje om haar vader en zijn tweede vrouw Barbara op te zoeken. Maar Martijn die had afgezien van de reis had zijn vriend Leo gevraagd met haar mee te gaan. Het blijkt dat Martje zwanger is geworden van Leo, maar die wil niets van zijn verantwoordelijkheid weten. Martje zakt steeds verder weg en lijkt haar moeder achterna te gaan, die ooit in een psychiatrische inrichting verdween en zelfmoord pleegde. Martje zit uren in de regen te huilen, totdat Karin thuiskomt en haar mee naar binnen neemt. Bij de deur van Wouter gaat het traplicht uit en Martje helpt Karin om het lichtknopje te vinden. Nu pas merken ze dat het erg stinkt bij de deur van Wouter. Een aantal maanden geleden is zijn moeder overleden en sindsdien hebben ze hem niet meer gezien. Weer zijn drie bewoners van de verschillende verdiepingen met de kerst voor de deur even met elkaar verbonden.
Regel 57:
==Achtergrond==
Regisseur Pieter Verhoeff en scenarist Jean van de Velde bewerkten het boek van Marijke Höweler zonder al te veel af te wijken van het origineel. Gedurende een jaar, tussen Kerst en Kerst, worden de levens van verschillende mensen in een Amsterdams huis gevolgd. In dat jaar raken de levens van de bewoners in elkaar verstrengeld. Dat geeft een grappig en tegelijk dramatisch portret van verschillende mensen die op zoek zijn naar het geluk. De trap staat symbool voor de langs elkaar heen levende personages. Afgezien van het einde volgen de scenaristen Marijke Höweler bijna op de voet. Wel wordt de aandacht in de film meer gelegd op de erfelijke
== Prijzen ==
|