Johannes Blaskowitz: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
k Wijzigingen door 213.125.30.82 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door AGL
Regel 30:
}}
 
'''Johannes Albrecht Blaskowitz''' ([[Paterswalde]], [[Oost-Pruisen]]<ref>Thans [[Bolsaja Poljana]], [[Oblast]] [[Kaliningrad]] in de [[Rusland|Russische Federatie]].</ref>, [[10 juli]] [[1883]] – [[Neurenberg]], [[5 februari]] [[1948]]) was een [[Duitsland|Duits]] [[generaal]] die op [[6 mei]] [[1945]] een uitwerkingsovereenkomst van de [[capitulatie]] van Duitse troepen in Nederland tekende. Hiermee kwam in Nederland een einde aan de Tweede Wereldoorlog.{{Bron?||2017|07|01}}
 
Blaskowitz werd geboren in Paterswalde, Oost-Pruisen, als zoon van [[dominee]] Hermann Blaskowitz en Marie Kühn. In [[1894]] ging hij naar de cadettenschool in [[Koszalin|Köslin]] en vervolgens in [[Groß-Lichterfelde]] (bij [[Berlijn]]). In [[1899]] werd hij [[vaandrig]] in het 18e infanterieregiment van [[Pruisen]]. In [[1909]] ging hij naar de militaire academie van Berlijn, waar hij in [[1911]] afstudeerde.
Regel 39:
Op [[1 oktober]] [[1932]] werd Blaskowitz bevorderd tot generaal-majoor, en op [[1 december]] [[1933]] tot luitenant-generaal. Inmiddels was hij inspecteur van de krijgsscholen geworden, en in [[1936]] werd hij generaal van de infanterie. Als legerleider was hij in [[1938]] bij de intocht van het Duitse leger in [[Sudetenland]] betrokken, en in [[1939]] bij de verovering van [[Polen]].
 
Op [[27 september]] 1939 nam Blaskowitz de [[capitulatie]] van [[Warschau]] in ontvangst, en op [[20 oktober]] werd hij opperbevelhebber van het Duitse bezettingsleger in [[Polen]]. Hij protesteerde bij opperbevelhebber [[Walther von Brauchitsch]] tegen het mishandelen en vermoorden van [[Joden]] en niet-Joden door de zogeheten ''[[Einsatzgruppen|n]]''. Op grond hiervan werd hij op [[14 mei]] [[1940]] door [[Adolf Hitler|Hitler]] ontslagen als opperbevelhebber in Polen. In juni werd hij militair gouverneur van Noord-Frankrijk. Op [[25 oktober]] kreeg hij het bevel over het Duitse [[1e Leger (Duitsland)|1e Leger]] in [[Frankrijk]], dat de kust tussen [[Bretagne (regio)|Bretagne]] en de [[Pyreneeën]] verdedigde. Tijdens [[Operatie Anton]] (november 1942) had hij het bevel over zowel het 1e Leger als het [[7e Leger (Duitsland)|7e Leger]].
 
Op [[8 mei]] [[1944]] werd hij opperbevelhebber van legergroep-G, die hij na de [[landing in Normandië]] in een reeks achterhoedegevechten naar de [[Elzas]] leidde. Op [[28 januari]] [[1945]] volgde hij generaal [[Kurt Student]] op als bevelhebber van legergroep-H, met als opdracht een offensief in [[Elzas]]-[[Lotharingen (Frankrijk)|Lotharingen]] te beginnen. Nadat dit was mislukt werd hij overgeplaatst naar Nederland. Op [[10 april]] 1945 werd hij benoemd tot bevelhebber van de [[Vesting Holland|Festung Holland]] en nam in [[Hilversum]] het commando over van [[Friedrich Christiansen|generaal Christiansen]]. Een van zijn laatste bevelen was voor het openhouden van een vluchtroute voor Duitse legereenheden via de stad Groningen naar Duitsland hetgeen in Groningen leidde tot felle gevechten en veel schade aan het eind van de oorlog.<ref>[https://www.rtvnoord.nl/media/64709/Bevrijdend-antwoord-op-prangende-oorlogsvraag Bevrijdend antwoord op prangende oorlogsvraag], verslag op rtvnoord.nl, 30 augustus 2018</ref>