Medicinale bloedzuiger: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 50:
Het therapeutische effect van de behandeling met de medicinale bloedhandeling wordt veroorzaakt door de voortdurende en gestage bloeding van de wond nadat de bloedzuiger is losgemaakt. Dit bevordert de bloedsomloop en reinigt de wond. Ook hebben de proteïnen in het speeksel verdovende, ontstekingsremmende en vaatverwijdende eigenschappen. De meest voorkomende bijwerking is langdurige bloeding, welke eenvoudig kan worden behandeld. Ernstiger bijwerkingen zijn [[allergische reactie]]s en [[bacteriële infectie]]s.
 
[[Bestand:LeechJarBedfordMuseum.JPG|miniatuur|upright|links|Aardewerken pot voor het bewaren van medicinale bloedzuigers]]
=== Geschiedenis ===
[[Bestand:Leeching-large.jpeg|miniatuur|Zeventiende eeuwse illustratie van een behandeling met bloedzuigers<ref group=kleine-letter>Gravure uit ''Historia medica, in qua libris IV. animalium natura, et eorum medica utilitas esacte & luculenter'' door {{aut|Guillaume van den Bossche}} (1639)</ref>]]
De vroegst bekende beschrijving van het medisch gebruik van bloedzuigers staat opgetekend in de ''[[Sushruta Samhita]]'', een antiek medisch document in het [[Sanskriet]]. Het beschrijft twaalf typen bloedzuigers en hoe ze kunnen worden gebruikt voor [[Aderlaten|aderlating]] bij onder andere [[huidziekte]]s, [[ischias]] en [[spierpijn]]. Een andere vroege beschrijving is opgetekend door de Griekse arts [[Nicander]], die in de 2e eeuw v.Chr. leefde.