Burundi: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door 77.173.177.188 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door AGL
Geen bewerkingssamenvatting
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website
Regel 41:
Op 1 juli 1962 werd Burundi als onderdeel van [[Ruanda-Urundi]] onafhankelijk van [[België (hoofdbetekenis)|België]]. Het land werd een onafhankelijk koninkrijk onder de naam [[Koninkrijk Burundi]], met [[Tutsi]]-koning ''(Mwami)'' [[Mwambutsa IV van Burundi|Mambutsa IV]] als staatshoofd. De koning bleek bereid enige staatkundige hervormingen door te voeren waardoor het land een enigszins democratisch karakter kreeg. Diens zoon, [[Ntare V van Burundi|Ntare V]], pleegde in september 1966 een staatsgreep en zette zijn vader af, liet zichzelf tot koning uitroepen en herstelde de absolute [[monarchie]]. Dit leidde tot de staatsgreep van 28 november 1966, toen staatssecretaris van Defensie [[Michel Micombero]], een [[Tutsi]]-leider, de macht overnam. Micombero riep de ''Republiek Burundi'' uit en werd als president geïnstalleerd. Koning Ntare V, die op dat moment op staatsbezoek was, ging in ballingschap.
 
Micombero regeerde sindsdien per decreet en liet zich omringen door radicale Tutsi -adviseurs. Burundi werd een eenpartijstaat met de [[UPRONA]] (Unie voor Nationale Vooruitgang) als enige partij. De spanningen tussen de Tutsi -extremisten en [[Hutu]]'s en Tutsi-monarchisten liepen begin 1972 hoog op. De koning werd in maart 1972 in opdracht van Idi Amin tijdens een bezoek aan [[Oeganda]] uitgeleverd aan Burundi. De koning werd in het voormalig koninklijk paleis gevangen gehouden. Na te zijn overgeplaatst naar een legergevangenis, werd Ntare V op [[29 april]] vermoord, waarschijnlijk in opdracht van de regering. Dit was de druppel die de emmer deed overlopen en in de loop van het jaar vonden er slachtingen plaats tussen Hutu's en Tutsi's en scheidde het gebied [[Martyazo]] zich korte tijd van Burundi af. Naar schatting kwamen tussen de 50.000 en 100.000 Burundezen om het leven. Voornamelijk Hutu-leiders en Hutu-intellectuelen werden vermoord, teneinde de Hutu's de komende jaren van hun leiders te beroven.
 
Op 1 november 1976 pleegde generaal [[Jean Baptiste Bagaza]] een geweldloze coup waarbij Micombero werd afgezet. Micombero vestigde zich in [[Somalië]]. Bagaza, een gematigde Tutsi, schafte de herendiensten die de Hutu's moesten verlenen af en voerde landhervormingen door. Aanvankelijk toonde Bagaza zich een gematigd dictator, doch de mensenrechtensituatie verslechterde ernstig in de jaren tachtig en de etnische spanningen namen toe. De [[Rooms-Katholieke Kerk]] voerde oppositie tegen het bewind en riep op tot democratisering en respect voor de [[mensenrechten]]. President Bagaza werd in 1987 op zijn beurt middels een staatsgreep afgezet.
Regel 48:
 
In 1992 schafte Buyoya het eenpartijstelsel van de UPRONA af en voerde een meerpartijenstelsel in. Bij de verkiezingen van juni 1993 werd Buyoya verslagen door [[Hutu]]-kandidaat [[Melchior Ndadaye]] ([[FRODEBU]], Front voor Democratie in Burundi).
Bij de staatsgreep van 21 oktober 1993 werd deze Hutu-leider vermoord. De staatsgreep mislukte en in januari 1994 werd FRODEBU-politicus en Hutu [[Cyprien Ntaryamira]] president. [[Cyprien Ntaryamira]] kwam samen met de [[Rwanda|Rwandese]] president [[Juvénal Habyarimana]] in april 1994 om het leven toen hun vliegtuig neergeschoten werd. [[Sylvestre Ntibantunganya]] volgde Ntaryamira als president op. De maatregelen van Ntibantunganya om de positie van de Hutu's te versterken, leidden tot een opstand van [[Tutsi]]'s en Hutu-tegenstanders van de president. In 1995 en 1996 woedde er een burgeroorlog.
 
Op 25 juli 1996 greep het leger de macht en [[Pierre Buyoya]] werd opnieuw president. De Hutu [[Pascal Firmin Ndimira]] werd premier. Buyoya probeerde de vrede te herstellen, wat hem slechts ten dele lukte. Eind 1996 vonden er weer slachtingen plaats. Bemiddeling leidde er echter toe dat de situatie enigszins verbeterde. In 1998 werd het ambt van premier afgeschaft.
Regel 56:
Op 4 juli 2005 werden historische parlementsverkiezingen gehouden.
 
Op 19 augustus 2005 koos het nieuwe parlement president [[Pierre Nkurunziza]] tot president. Op 26 augustus trad hij in functie.
 
Op 3 juli 2009 werd de eerste homoseksueel opgepakt naar aanleiding van zijn geaardheid, conform de wet anti-homoseksualiteit die eerder in het jaar 2009 homoseksualiteit in Burundi strafbaar stelde.