Wallace kwam als 16-jarige uit de jeugd van [[Southampton FC|Southampton]] in 1980 en speelde negen9 jaar in het eerste elftal van ''The Saints''. Zijn vijf jaar jongere broers [[Ray Wallace|Ray]] en [[Rod Wallace|Rod]], een [[eeneiïge tweeling]], vergezelden hem vanaf 1987. Wallace speelde 253 competitiewedstrijden voor Southampton en scoorde 64 maal. In de zomer van 1989 werd Wallace door de legendarische coach [[Sir Alex Ferguson]] naar [[Manchester United FC|Manchester United]] gehaald. Met die club won hij drie prijzen. De voornaamste was de [[Europacup II (voetbal)|UEFA Beker der Bekerwinnaars]] in 1991. Daarin versloeg hij met Manchester United het [[FC Barcelona]] van trainer [[Johan Cruijff]] en de Nederlandse libero [[Ronald Koeman]]. Rod Wallace was ook een aanvaller, maar scoorde meer doelpunten dan Danny. Rod en Ray werden Engels landskampioen met [[Leeds United AFC|Leeds United]] in 1992. Danny kon dat niet verwezenlijken bij Manchester United, de grote rivaal van Leeds. Ray was een verdediger en werd actief in de lagere reeksen omdat hij niet slaagde bij Southampton en Leeds. In tegenstelling tot zijn broers won Danny met de Europacup II een prestigieuze Europese prijs. Hij won daarnaast de [[FA Cup]] in [[Finale FA Cup 1990|1990]]. [[Crystal Palace FC|Crystal Palace]] werd verslagen na een [[replay (voetbal)|replay]] (3–3, 0–1).
Wallace verliet [[Old Trafford]] in 1993 en speelde vervolgens nog voor [[Birmingham City FC|Birmingham City]] en uiteindelijk [[Wycombe Wanderers FC|Wycombe Wanderers]]. In 1995 beëindigde Wallace daar zijn loopbaan.
