Noordelijke Kruistochten: verschil tussen versies

[[Bestand:Balten 1200.svg|links|thumb|250px|De vestigingsgebieden van de Baltische stammen rond 1200.]]

De Noordelijke Kruistochten verliepen in verschillende fasen, waarvan de [[Lijflandse Kruistocht]] (1198-1290) de belangrijkste is, hoewel hierbij wellicht beter gesproken kan worden van een koepelbegrip voor verschillende tijdperken. Voorts zijn er nog de [[Wendische Kruistocht]] (1147) en de [[Pruisentochten]] (1222-1295). De zogenaamd "heidense" volkeren waren voornamelijk [[Balten]], maar de [[Esten]] en [[Saaremaa (eiland)|Öselaren]] waren van [[Fins-Oegrische volkeren|Fins-Oegrische]] afkomst en de [[Polaben]] zijn bij de [[Slavische volkeren]] in te delen. Dit terwijl de kruisvaarders allemaal [[Germaanse talen]] talen spraken: [[Duits]], [[Zweeds]] en [[Deens]]. De kruistochten brachten naast politieke onderwerping ook [[culturele assimilatie]] voort, in de eerste plaats natuurlijk de [[kerstening]] waarom zij (in naam) begonnen waren, maar ook [[germanisering]]. De economische ondergeschiktheid aan de nieuwe Germaanstalige adel laat zich vatten in het woord [[horigheid]] zoals die in Midden- en West-Europa reeds bestond.

 

{{Navigatie kruistochten}}