Slag bij Spionkop: verschil tussen versies

De '''Slag bij Spionkop''' ([[Afrikaans]]: ''Spioenkop,'' Engels: ''Spion Kop'') in [[1900]] is een bekende overwinning van de [[Afrikaners]] op de [[Britse Rijk|Britten]] in de [[Tweede Boerenoorlog]] in [[Zuid-Afrika]]. De Boeren strijdgroepen waren flink in de minderheid maar wisten toch te winnen van het Britse leger op en rond de heuvel ''Spionkop'' in [[KwaZoeloe-Natal|Natal]]. De slag om Spioenkop vond plaats op ongeveer 38  km ten westen-zuidwesten van Ladysmith op Spioenkop langs de rivier de Tugela, Natal in Zuid-Afrika.

De Boeren-generaals maakten zich niet al te veel zorgen over het nieuws dat de Britten de kop hadden ingenomen. Ze wisten dat hun artillerie op Tabanyama kon worden gebracht op de Britse positie en dat geweervuur ​​konkon worden gebracht uit delen van de kop die nog niet door de Britten waren bezet. De generaals van de Boeren wisten echter ook dat sluipschutters en artillerie alleen niet voldoende zouden zijn om de Britten te verdrijven - en de positie van de Boeren was wanhopig kwetsbaar. Als de Britten onmiddellijk posities innamen op Conical Hill en Aloe Knoll (de twee onbezette kopjes op de kop zelf), konden ze hun artillerie op Tabanyama brengen en de belangrijkste Boerposities daar bedreigen. Wat nog belangrijker is, was het risico dat de Britten Trinity Peaks (Drielingkoppe) zouden bestormen naar het oostelijke uiteinde van Spionkop. Als Twin Peaks zou vallen, zouden de Britten in staat zijn om de linkerflank van de Boers te draaien en het hoofdkamp van de Boeren te vernietigen. De generaals van Boeren beseften dat Spionkop snel zou moeten worden bestormd als toekomstige nederlagen moesten worden afgewend.

De Boeren-artillerie begon de Britse positie te bombarderen en schoten met een snelheid van tien granaten per minuut van het aangrenzende plateau van Tabanyama. Ondertussen veroverde commandant Hendrik Prinsloo van het Carolina Commando Aloe Knoll en Conical Hill met ongeveer 88 man, terwijl ongeveer 300 burgers, voornamelijk van het Pretoria Commando, de kop beklommen om een ​​frontalefrontale aanval op de Britse positie te lanceren. Prinsloo zei tegen zijn mannen: "Mannen, we gaan nu de vijand aanvallen en we zullen niet allemaal terugkomen. Doe je plicht en vertrouw op de Heer." Enkele minuten later kwamen honderden Boeren aan en vallen de Britse posities aan op de Spionkop-top, tot grote verrassing van de Britten. Het was zeer ongebruikelijk voor de Boeren om snel een massale aanval overdag uit te voeren, resulterend in een wreed gevecht van dichtbij. Dit was geen gebruik van de oorlogsstijl van de Boeren. De Britse Lee – Metford en Lee – Enfield geweren waren niet minder dodelijk dan de Boeren Mauser geweren. Beide partijen wisselden echter van dichtbij vuur uit en voerden hand-tot-hand gevechten uit, waarbij de Britten vaste bajonetten hanteerden en de Boeren jachtmessen hanteerden en hun eigen geweren als knuppels gebruikten. Nadat de Britten ernstige verliezen hadden geleden, bereikten de Boeren de top, na minuten van brutale hand-aan-hand gevechten, maar ze konden niet verder komen.

Het moreel begon aan beide kanten te verminderen toen de extreme hitte, uitputting en dorst zich voordeden. Aan de ene kant konden de Boeren op de kop grote aantallen burgers zien op de vlakten onder hen, maar die weigerden mee te vechten. Een gevoel van verraad, het bloedige falen van de frontale aanval, de indiscipline inherent aan een burgerleger en de schijnbare veiligheid van de Britse positie bleek teveel voor sommige Boeren, die hun zwaarbevochten posities begonnen te verlaten. Aan de andere kant begon het bombardement zijn tol te eisen op de Britten. Woodgate viel om ongeveer 8:30 uur, dodelijk gewond door een granaatsplinter. Snel nam kolonel Blomfield van de Lancashire Fusiliers het commando maar hij raakte kort na de dood van Woodgate gewond, terwijl de officier van de sappeurs, majoor H.H. Massy, ​​enen de brigade majoor van Woodgate, kapitein N.H. Vertue, werden gedood. Officieren en mannen van verschillende eenheden waren vermengd en de Britten waren nu leiderloos, verward en vastgepind door de zware Boerenartillerie en geweervuur. De Britse artillerie, lager op de hellingen van Spionkop geplaatst, was niet in staat voldoende te reageren op de Boerenkanonnen. De Britse artillerie miste ook hun richting waardoor een soldaat in zijn dagboek van de gebeurtenissen opmerkte: "onze kanonniers hebben door de onnauwkeurigheid van hun vuur veel meer schade aangericht aan onze frontlinie infanterie dan aan de Boeren!"

In Nederland is het avonturenboek ''De held van Spionkop'' van [[Louwrens Penning]] bekend geworden, waarvan het ([[fictie|fictief]]f) verhaal zich afspeelt in de [[Tweede Boerenoorlog]].