Oorlogsouders: verschil tussen versies

In haar boek ''De man die geen hekel had aan Joden''<ref name=":4" /> beschrijft Chaja Polak hoe zij heeft geprobeerd om feitelijke onjuistheden in het boek ''Oorlogsouders'' recht te zetten. Zij schreef brieven, probeerde een lezing van Van Boetzelaer in [[Kamp Westerbork|Westerbork]] te voorkomen en wist inzage te krijgen in het dossier van het Willem van Boetzelaer in [[Centraal Archief Bijzondere Rechtspraak]] (CABR) van Willem van Boetzelaer. Op grond van dossier 78899 en 76533 constateert ze dat Isabel van Boetzelaer zich vergoelijkend heeft uitgelaten over haar vader. Zo staat er in ''Oorlogsouders'': "Mijn vader had in het geheel geen hekel aan Joden". In een van de dossiers bij het CABR staat juist dat Van Boetzelaer zeer verheugd was dat hij een ondergedoken Joodse familie had ontdekt. Hij zou gezegd hebben: "Een Jood, een Jodin en nog een Jodin, dat hadden jullie niet gedacht, dat we jullie nog zouden krijgen." Ook meent Polak net als Hans Fels dat Isabel van Boetzelaer in haar boek selectief te werk is gegaan: "Zij citeert vaak tot de komma. En alles wat daar achter staat, laat ze weg", en ze betitelen de herziene editie van ''Oorlogsouders'' dan ook als "manipulatief".