Benedictus de Spinoza: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k link monument |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
{{Infobox filosoof
| naam = Benedictus de Spinoza (Baruch Spinoza)
▲'''Benedictus de Spinoza'''<ref>Zo noemde hij zichzelf in de periode na 1656.</ref> of '''Baruch Spinoza''' ([[Hebreeuws]]: ברוך שפינוזה; [[Latijn]]: ''Benedictus de Spinoza''; [[Portugees]]: ''Bento de Espinosa'' of ''d'Espinosa''; [[Amsterdam]], [[24 november]] [[1632]] – [[Den Haag]], [[21 februari]] [[1677]]) was een [[Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden|Nederlandse]] [[filosoof]], [[Lens (optica)|lenzen]]slijper, politiek denker ([[politicologie|politicoloog]]), Bijbelonderzoeker, [[taalkunde|taalkundige]] en [[wiskundige]] uit de vroege [[Verlichting (stroming)|Verlichting]]. Hij was van [[Sefardische Joden|Sefardisch-Joodse]] afkomst. Zijn levensmotto was ''Caute'' (behoedzaam). Tijdgenoten omschreven Spinoza als een zachtmoedig, rustig en bescheiden mens.<ref name="Steenbakkers, Piet 1999/2000">Steenbakkers, Piet (1999/2000)</ref>
Onder de [[natuurfilosofie|natuurfilosofen]] is hij een radicaal die elke vorm van [[Openbaring (concept)|Openbaring]] of [[profetie]] ontkende en geen verklaring accepteerde dan die gebaseerd op de [[rede]]. Hij stelde dat de Bijbelse [[Profeet|profeten]] niet namens God spraken, maar gewone mensen waren met een [[verbeeldingskracht]]. In zijn filosofie speelde [[theologie]] geen rol. Hij stelde dat door zijn nieuwe definitie "God" en natuur hetzelfde zijn en dat inzicht in de natuur de kennis van het "goddelijke" verhoogt.<ref>Nadler, S. (2008) De ketterij van Spinoza, p. 178.</ref> Spinoza wordt beschouwd als de grondlegger van het [[Monisme (filosofie)|neutraal monisme]] en de [[dubbel-aspecttheorie]]. Zijn boeken waren tweehonderd jaar lang verboden in Europa, omdat zijn [[historische Bijbelkritiek]] zou leiden tot [[atheïsme]] en [[fatalisme]]. Als politiek denker vond hij dat de macht van de staat nooit aan een enkeling toevertrouwd mocht worden, omdat daar misbruik van gemaakt zou worden.<ref>Klever, W. (1995) Een nieuwe Spinoza in veertig facetten, p. 110.</ref> Vanwege zijn grondige kennis van het [[Hebreeuws]]e [[idioom]] en als pionier van de wetenschappelijk-kritische methode van Bijbelonderzoek van onder meer wonderen in de Bijbel is Spinoza van belang geweest voor de [[Bijbelwetenschap]].
| |||