Verfransing van Brussel: verschil tussen versies

}}</ref><!--zie bladzijde 65--><ref name="rousseaux"/><!--zie bladzijde 226--> In tegenstelling tot andere landen — waar de Fransen [[marionettenregering]]en installeerden — werden de [[Zuidelijke Nederlanden]] ook effectief geannexeerd.<ref name="devriendt"/><!--zie bladzijde 24--><ref name="balans"/><!--zie bladzijde 43--><ref name="wils2"/><!--zie bladzijde 52--> De gedecentraliseerde [[standenmaatschappij]] uit het [[Ancienancien Régimerégime]] werd vervangen<ref name="kramer"/><!--zie bladzijde 73--> door een unitaire [[Centralisme|gecentraliseerde staat]] die de kennis van het Frans vereiste als voorwaarde voor burgerschap en aansluiting bij de moderniteit.<ref name="balans"/><!--zie bladzijdes 43-44--><ref name="marynissen"/><!--zie bladzijde 140--><ref name="wils2"/><!--zie bladzijde 52--> Daar waar elders in Europa enkel de aristocratie verfranste,<ref name="gubin"/> kwam in Vlaanderen nu ook de verfransing van de burgerlijke elite in een stroomversnelling: zij dankte haar emancipatie aan de [[Franse Revolutie]] en wilde zich via verfransing als Frans staatsburger manifesteren.<ref name="balans"/><!--zie bladzijde 44--><ref name="marynissen"/><!--zie bladzijde 140--> Zo werd het Frans definitief de taal van het openbare leven en van economische, politieke en sociale macht.<ref name="veron"/><!--zie bladzijde 256-->