Karmelietenkerk (Boppard): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k bekend gemaakt → bekendgemaakt n.a.v.Wikipedia:Wikiproject/SpellingCheck. Help mee!
k Wikipedia:Opinielokaal/Hoofdlettergebruik bij namen van kerkgenootschappen, replaced: één → een, -katholieke Kerk → -Katholieke Kerk, denominatie = Rooms-Katholieke Kerk → denominatie = [[Rooms-Katholi met AWB
Regel 15:
| plaats = Rheinallee 44, 56154 Boppard
{{DE}}
| denominatie = [[Rooms-katholiekeKatholieke Kerk]]
| bouwjaar =
| uitbreiding =
Regel 51:
| lijst =
}}
De '''Karmelietenkerk''' ([[Duits]]: ''Karmeliterkirche'') in [[Boppard]] ([[Rijnland-Palts]]) is een rond 1300 gebouwde kloosterkerk, die bij het aangrenzende klooster van de [[karmelieten]] hoorde. Het klooster betrof de op twee na oudste Duitse vestiging van de orde. Tussen 1439 en 1444 werd de kerk naar het noorden toe met een [[schip (bouwkunst)|zijschip]] vergroot. De oorspronkelijke ramen van dit deel bevinden zich tegenwoordig in diverse musea in de [[Verenigde Staten (hoofdbetekenis)|Verenigde Staten]] en Europa. De kerk wordt in de zomer door de [[Sint-Severuskerk (Boppard)|Sint-Severusparochie]] voor erediensten gebruikt,. wegensWegens het ontbreken van verwarming vinden er 's winters geen diensten in de kerk plaats.
 
==Geschiedenis==
Regel 57:
[[File:Karmeliterkirche Innenraum 1 Boppard 2009.jpg|thumb|links|Zijschip]]
[[File:Boppard, Druivenmadonna aan de Karmeliterstraße.jpg|thumb|links|Boppard, Druivenmadonna aan de Karmeliterstraße]]
Omstreeks 1300 begonnen de karmelieten met de bouw van een éénschepigeeenschepige kerk aan de noordelijke kant van hun klooster. Dankzij de talrijke schenkingen van de stadsadel over een eeuwenlange periode kent het kerkgebouw in tegenstelling tot de eenvoudige buitenkant een bijzonder rijk interieur. In afwijking van andere kerken van de bedelorde bezit de kerk een verhoudingsgewijs groot [[priesterkoor|koor]]. Dit houdt waarschijnlijk verband met de wens van veel welgestelde burgers om onder het koor begraven te worden. Enkele grafzerken zijn ook tegenwoordig nog te herkennen. De bouw van het koor duurde ongeveer 10 jaar en werd rond 1330 voltooid. Na een langere bouwstop werd vervolgens met het kerkschip begonnen. Zoals gebruikelijk bij de karmelieten werd de kerk aan [[Maria (moeder van Jezus)|Maria]], de moeder van [[Jezus (traditioneel-christelijk)|Jezus]], gewijd.
 
Het kerkschip kende oorspronkelijk een vlak plafond, dat men rond 1435 verving door [[kruisribgewelf|kruisribgewelven]]. In de jaren 1439-1444 werd naar het noorden toe een zijschip aangebouwd, dat ten opzichte van het hoofdschip een iets geringere breedte maar eenzelfde hoogte kent. Tussen 1440 en 1446 werden er in het zijschip kleurrijke gebrandschilderde ramen ingebracht. Met zes [[Kruisgewelf|kruisgraatgewelven]] werd in 1454 het zijschip door meester Heintz Schmirling uit [[Bacharach]] overwelfd.
 
Het klooster werd tijdens de [[secularisatie]] in 1802 opgeheven en het orgel van de kerk werd overgebracht naar [[Spay (Duitsland)|Niederspay]]. Ter vervanging werd het orgel van het eveneens opgeheven [[Benedictijnen|Benedictijner]] klooster Marienberg opgesteld. De waardevolle [[Gotiek (bouwkunst)|gotische]] ramen van het zijschip werden in 1818 door de stad Boppard verkocht. Als ruil voor de voormalige Franciscanerfranciscaner kerk kreeg de katholieke parochie van Boppard in 1856 de Karmelietenkerk in handen. In 1875 volgde een restauratie van de kerk en een overdracht aan de [[Oudkatholieke Kerk|oudkatholieke]] gemeente. Het uit het klooster Marienburg afkomstige orgel van de kerk werd in 1903 weer doorverkocht aan de [[Sint-Egidiuskerk (Bad Salzig)|Egidiuskerk]] in [[Bad Salzig]]. Vervolgens werd een nieuw orgel met 16 registers door de orgelbouwer Christian Gerhardt geïnstalleerd.
 
Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] werd in 1945 het westelijke [[travee]] van het zijschip getroffen door een bom, waardoor het orgel zware schade leed. In 1950 werd de kerk na de wederopbouw opnieuw ingewijd. Meerdere restauratiewerkzaamheden volgden in 1977 onder leiding van Otto Spengler. Het stucwerk werd vernieuwd, er werden enkele nieuwe ramen geplaatst, het sinds de 18e eeuw gesloten oostelijke venster in het koor werd opnieuw opengebroken en het interieur met de fresco's werden gerenoveerd. Gedurende de renovatie ontstond in augustus 1984 zware brandschade aan het dak. Dankzij de uitkering van de verzekering kon de schade tot de zomer van 1985 worden hersteld. Nog in hetzelfde jaar werd begonnen met de restauratie van het interieur en het herstel van de veertien muurschilderingen. Het orgel werd verkocht naar [[Ernst (Rijnland-Palts)|Ernst]] aan de [[Moezel (rivier)|Moezel]]. Met de wijding van het altaar op 13 september 1987 door hulpbisschop Karl Heinz Jakoby werd het einde van de renovatie gevierd.
Regel 73:
* {{de}} [http://www.klosterlexikon-rlp.de/index.php?id=11349 De kerk op de website Klooster en Stiften in Rijnland-Palts]
{{Appendix|2=
* {{Bronvermelding anderstalige Wikipedia|taal=de|titel=Karmeliterkirche (Boppard)|oldid=143760706|datum=20150725}}
}}
{{Commonscat|Karmeliterkirche (Boppard)|Karmelietenkerk, Boppard}}
 
[[Categorie:Boppard]]
[[Categorie:Kerkgebouw in het Rhein-Hunsrück-Kreis]]