Atoom: verschil tussen versies

[[Bestand:Atom.svg|thumb|Heliumatoom (vereenvoudigd weergegeven). De kern, met twee protonen (rood) en twee neutronen (groen), is omgeven door twee elektronen (geel)]]

'''Atomen''' (Oudgrieks: ἄτομος, ''atomos''‚ ondeelbaar) zijn de kleinste deeltjes waarin [[materie]] op [[aarde (planeet)|aarde]] met [[Scheikunde|scheikundige]] methoden opgedeeld kan worden. Een atoom is onvoorstelbaar klein; er gaan meer atomen in een glas water, dan er glazen water in alle oceanen op aarde gaan. De atomen van een [[chemisch element]] vormen de kleinste bouwstenen van het element. De atomen van één element hebben alle hetzelfde [[atoomnummer]], wat inhoudt dat ze alle hetzefde aantal [[proton (deeltje)|proton]]en bevatten. Neutrale atomen bevatten evenveel [[elektron]]en als protonen. Een [[Ion (deeltje)|ion]] is een geladen atoom dat een tekort of een overschot aan elektronen heeft.

 

Natuurkundigen gaan uit van een [[atoom|atoommodel]] waarin atomen uit drie kleinere deeltjes bestaan: [[Proton (deeltje)|protonen]], [[neutron]]en, en [[elektron]]en. Deze deeltjes kunnen ook los voorkomen, zonder onderdeel van een atoom te zijn.

 

 

In bijvoorbeeld [[ster (hemellichaam)|sterren]], [[neutronenster]]ren en [[zwart gat|zwarte gaten]] komt echter ook materie voor die niet uit atomen is opgebouwd. De studie van deze – vanuit aards perspectief bijzondere – vormen van materie is het terrein van de [[plasmafysica]] en de [[astrofysica]].

De elektronenwolk wordt het best beschreven als een [[golffunctie]], een niet direct waarneembare grootheid die in de [[kwantummechanica]] wordt gebruikt. Deze grootheid is gerelateerd aan de kans een elektron binnen een eindig volume aan te treffen. Deze kansverdelingen van elektronen worden vaak [[elektronenschil|schillen]] genoemd (de juiste naam voor de omgeving waarin het elektron zich kan bevinden is [[orbitaal]]), omdat de elektronen met de hoogste energie zich over het algemeen verder van de kern, in de buitenste schil, zullen bevinden.

 

 

=== De kern ===

Na de bekendwording van de elektronen bood zich een nieuw probleem aan: atomen waren neutraal en als elektronen negatief waren, zouden er zich in atomen ook nog positief geladen deeltjes moeten bevinden. In 1911 beschreef [[Ernest Rutherford]] hoe hij experimenten met [[goud]]folie en [[alfastraling|α-deeltjes]] had uitgevoerd (zie: [[atoommodel van Rutherford]]) en daaruit concludeerde dat een atoom bestond uit een kleine massieve positief geladen kern met daaromheen de negatief geladen elektronen. Latere experimenten, uitgevoerd door Rutherford en anderen, toonden aan dat de atoomkern twee verschillende deeltjes bevatte: positieve protonen en neutrale neutronen.

 

 

{{Zie ook|Zie ook de [[lijst van deeltjes uit de deeltjesfysica]] voor een compleet overzicht van alle deeltjes.}}