Gunder Bengtsson: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 47:
Van 1985 tot 1987 was Bengtsson trainer van [[IFK Göteborg]]. Met Göteborg behaalde hij in 1986 de halve finale van de [[UEFA Cup 1985/86|UEFA Cup]], waarin de ploeg tegen [[FC Barcelona]] een 3-0 thuisoverwinning teniet gedaan zag worden in de returnwedstrijd en uiteindelijk verloor op strafschoppen. Het jaar erna was het wel raak en wist de club de [[UEFA Cup 1986/87|UEFA Cup]] te bemachtigen. Hierna vertrok Bengtsson naar het [[Griekenland|Griekse]] [[Panathinaikos FC]], waar hij tweemaal de [[Griekse voetbalbeker]] wist te veroveren. Begin november 1989 werd hij, na een 6-1 nederlaag tegen [[Dinamo Boekarest]] in de [[Europacup II (voetbal)|Europacup II]], ontslagen.<ref name=Blå-vitt>{{Citeer web |url=https://www.gp.se/sport/fotboll/bl%C3%A5vittprofilen-gunder-bengtsson-%C3%A4r-d%C3%B6d-1.16821980 |titel=Blå-vitt profilen Gunder Bengtsson är död |auteur=Adam Anderson, Fredrik Anderson |uitgever=Götenborg-Posten |datum=3 augustus 2019 |bezochtdatum=4 augustus 2019}}</ref><ref>{{Citeer web |url=https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ABCDDD:010827205:mpeg21:a0256 |titel=Gunder Bengtsson: Een trainer zonder taakbeschrijving |auteur= |uitgever=Trouw |datum=7 december 1989 |bezochtdatum=4 augustus 2019}}</ref>
In december 1989 werd hij aangesteld als trainer van [[Feyenoord]] naast [[Pim Verbeek]], die in zijn eerste seizoen, als jonge trainer, een slechte competitiestart maakte met de club en in de onderste regionen van de ranglijst stond, 16de van de 18 eredivisieclubs. Officieel mocht Begntsson geen veldtrainingen leiden, daar hij niet de juiste papieren had. Hierdoor werd er gekozen voor een constructie waarin Verbeek en hij op een gelijke positie stonden.<ref>{{Citeer web |url=http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010642591:mpeg21:a0133 |titel=Van der Reijden: Bengtsson wordt geen veldtrainer |auteur= |uitgever=Amigoe |datum=8 december 1989 |bezochtdatum=6 maart 2015}}</ref> Als gevolg van de herverdeling van de taken, besloten clubiconen [[Coen Moulijn]] en [[Cor van der Gijp]] op te stappen.<ref>{{Citeer web |url=http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010963596:mpeg21:a0231 |titel=Ik ben niet beschadigd bij Feyenoord' |auteur=Marcel van der Kraan |uitgever=Het Vrije Volk |datum=24 oktober 1990 |bezochtdatum=6 maart 2015}}</ref> In [[Rotterdam]] kon de autoritaire Bengtsson niet overtuigen. Hij trachtte met [[boete]]systemen en [[lichamelijke conditie|conditietrainingen]] het elftal in het [[gareel]] te krijgen, hetgeen hem niet echt lukte. Bengtsson wilde alle 11 posities in het elftal bij Feyenoord 3-voudig bezet hebben, dus hij wilde met een selectie, bestaand uit 3 x 11 = 33 spelers spelen. Feyenoord klom 4 plaatsen op tot een 12de plaats in de eredivisie in [[Eredivisie 1989/90|dat seizoen 1989/1990]]
In de zomer van 1990 werd het technische team van Feyenoord nog verder versterkt met sportief directeur [[Ger Lagendijk]]. Ook [[Eredivisie 1990/91|het seizoen daarna, 1990/1991]] wist Bengtsson de club niet op de rails te krijgen. In de winterstop werd het team voor 8 miljoen gulden versterkt met onder andere [[Mark Farrington]], [[Rob Witschge]] en [[Marian Damaschin]], maar ook hierna werden de resultaten niet beter. In maart 1991 werden hij en Verbeek na een 6-0 nederlaag tegen [[PSV (voetbalclub)|PSV]], samen met sportief directeur Lagendijk, aan de kant gezet. Op dat moment stond Feyenoord 14de van de 18 eredivisieclubs. Bengtsson werd vervangen door clubicoon [[Wim Jansen (voetballer)|Wim Jansen]], die overkwam van [[SVV (voetbalclub)|SVV]]. Feyenoord eindigde als 11de in 1990/1991 en won de KNVB-beker.
| |||