Tractaet van Vereeninge: verschil tussen versies

Het '''Tractaet van Vereeninge''' (modern Nederlands: ''Traktaat van Vereniging''; Frans: ''Traité d'Union''), voluit '''Tractaet van vereeninge, ende oprechtinge van het souvereyn congres der Vereenigde Nederlandsche Staeten''', was een [[verdrag]] tijdens de [[Brabantse Omwenteling]] dat leidde tot de stichting van de [[Verenigde Nederlandse Staten]]. Deze [[confederatie|confederale]] [[republiek]] bestond uit de elf opstandige [[Oostenrijkse Nederlanden|Oostenrijks-Nederlandse]] [[Gewest (Lage Landen)|gewesten]] [[hertogdom Brabant|Brabant]], [[graafschap Vlaanderen|Vlaanderen]], [[West-Vlaanderen (1713)|West-Vlaanderen]], [[graafschap Henegouwen|Henegouwen]], [[graafschap Namen|Namen]], [[Oostenrijks-Gelre]], [[heerlijkheid Mechelen|Mechelen]], [[Doornik en het Doornikse]] (geteld als twee aparte staten), [[hertogdom Limburg|Limburg]] (met de [[Landen van Overmaas]]; maakte deel uit van de unie van 8 maart tot juli) en [[hertogdom Luxemburg|Luxemburg]] (dat het verdrag nooit ondertekende en daardoor effectief buiten de unie bleef). Het tradwerd gesloten in werkingde [[Staten-Generaal van de Nederlanden|Staten-Generaal]] op 11 januari 1790 en werd op 20 januari door de verschillende provincies geratificeerd.<ref name="Stevens">{{Cite book |last=Stevens |first=Fred |coauthors=Philippe Poirier, Peter A.J. van den Berg |date=2008 |title=Constitutional Documents of Belgium, Luxembourg and the Netherlands 1789–1848 |url=https://books.google.nl/books?id=steAxtbSHFwC&pg=PA34 |location=München |publisher=K. G. Saur Verlag |page=33–34 |isbn=9783598440779 |accessdate=31 mei 2016}}</ref>