5.410
bewerkingen
[[Bestand:Romania 1859-1878.png|250px|thumb|Roemenië na de vereniging]]
Tijdens het [[Oostenrijk-Hongarije|Oostenrijks-Hongaars]] bestuur van Transsylvanië, en het Ottomaanse bestuur van Moldavië en Walachije, werden de Roemenen in eigen land steeds meer behandeld als tweederangsburgers, of helemaal
In sommige steden in Transsylvanië, zoals [[Brașov (stad)|Brașov]] (''Kronstadt'', toen het door de [[Zevenburger Saksen]] werd bewoond) mochten de Roemenen niet binnen de stadsmuren komen.
In [[1859]] lukten het [[Walachije]] en [[Vorstendom Moldavië|Moldavië]] zich onafhankelijk te verklaren van de Ottomanen en kozen dezelfde vorst, [[Alexander Johan Cuza]], maar werden niet erkend door [[Frans Jozef I van Oostenrijk]]. Sultan [[Abdülaziz]] - in naam nog altijd Alexander Johans suzerein - erkende deze uiteindelijk op [[23 december]] [[1861]], waarna [[Vorstendom Moldavië|Moldavië]] en [[Walachije]] op [[24 januari]] [[1862]] formeel werden verenigd tot [[Roemenië]] met als hoofdstad [[Boekarest]].
Transsylvanië bleef tot Oostenrijk-Hongarije behoren, maar er kwam wel vooruitgang voor de grote minderheid Roemenen in Transsylvanië. In [[1861]] werd de [[ASTRA]] (''Transsylvaanse vereniging voor Roemeense literatuur en cultuur'') in [[Sibiu (stad)|Sibiu]] (toen ''Hermannstadt'') opgericht die de belangen van de Roemenen in Transsylvanië zou
[[Categorie:Geschiedenis van Roemenië]]
|
bewerkingen