Jelle Visser: verschil tussen versies

'''Jelle Lourens Visser''' ([[Stellendam]], [[24 januari]] [[1973]]) is een Nederlandse journalist, eindredacteur en [[nieuwslezer]]. Sinds 2018 leest hij onder andere het [[Nederlandse Omroep Stichting|NOS]] radionieuws op de [[Stichting Nederlandse Publieke Omroep|NPO]]-zenders. Daarnaast is Visser sinds april 2019 onderdeel van het team van [https://detrainingsstudio.nl/ De Trainingsstudio] in Haarlem en geeft hij [https://detrainingsstudio.nl/trainingen/crisiscommunicatie/ crisiscommunicatie]- en [https://detrainingsstudio.nl/trainingen/mediatraining/ mediatrainingen]aan redacties en bedrijven.

Eind jaren '80 begon Visser bij de lokale omroep [[Radio Flakkee]] op het Zuid-Hollandse [[Goeree-Overflakkee]] waar hij samen met [[Henrik-Willem Hofs]] een jongerenprogramma presenteerde. Na de [[School voor Journalistiek]] in Utrecht en startte hij zijn loopbaan als redacteur bij het actualiteitenprogramma ''[[TweeVandaag]]'' ([[TROS]]). Vervolgens werd hij verslaggever en daarna eindredacteur bij ''[[EenVandaag]]'' ([[AVROTROS]]). Hij interviewde wereldleiders zoals koning Abdullah, Vaclav Havel en Colin Powell en deed verslag vanuit brandhaarden zoals Afghanistan, Irak en Israël. In het seizoen 2016-2017 werkte hij bij het programma ''[[Brandpunt (televisieprogramma)|Brandpunt]]'' van [[KRO-NCRV]].

Visser kwam zelf in het nieuws toen hij een reportage maakte over de Nederlandse oorlogsmisdadiger [[Heinrich Boere]]. Op 19 februari 2012 maakte de actualiteitenrubriek ''EenVandaag'' (AVRO-TROS) bekend dat Visser en redacteur Jan Ponsen door het Duitse [[Openbaar Ministerie]] werden aangeklaagd wegens het schenden van 'de vertrouwelijkheid van het woord', een delict waar in Duitsland maximaal drie jaar gevangenisstraf op staat. Het tweetal had in september 2009 met een verborgen camera opnamen gemaakt in het bejaardentehuis in het Duitse [[Eschweiler (Duitsland)|Eschweiler]], waar Boere verbleef. Boere deed aangifte, waarop het Duitse OM besloot de Nederlandse journalisten strafrechtelijk te vervolgen.

Boere vocht voor de Waffen SS aan het Oostfront. Terug in Nederland werd hij lid van het moordcommando Feldmeijer, was hij betrokken bij Aktion Silbertanne en deed hij mee aan de moord op Oranjegezinde Nederlanders. Na de oorlog vluchtte hij naar Duitsland waar hij in 2000 werd getraceerd door de Rotterdamse filmmaker Rob van Olm. Voor families van de slachtoffers (Bicknese en De Groot) was het een bittere zaakonverteerbaar dat Boere net over de Duitse grens in volledige vrijheid leefde. Boereen wildedat geenDuitsland excuseshem makenweigerde enuit te leveren. Boere reageerde niet op hun brieven van de nabestaanden. InterviewverzoekenOok interview-verzoeken wuifde hij weg. Toen ook Boeres advocaat nietweigerde mee wildete werken aan een interviewverzoekreportage van ''EenVandaag'' en nergens op reageerde, bezochten de Nederlandse journalisten Boerehem met verborgen camera in het Duitse bejaardentehuis, met een verborgen camera. Daarop sleeptsleepte Boere in 2010 de journalisten voor de [[Raad voor de Journalistiek (Nederland)|Raad voor Journalistiek]], maar die oordeelde dat Ponsen en Visser niet ontoelaatbaar hadden gehandeld. Vervolgens deed Boere in Duitsland aangifte van 'het schenden van de vertrouwelijkheid van het woord'. De ophef in binnen- en buitenland over de vervolging van de Nederlandse journalisten was groot. Nazi-jager Efraim Zuroff van het [[Simon Wiesenthal Center]] in Jeruzalem nam het voor de journalisten op, net als de Duitse onderzoeksjournalist [[Günter Wallraff]] (bekend van zijn undercoverreportages ''[[Ik (Ali)]]''). Hij noemde de strafrechtelijke vervolging “schandalig”. Ook de [[Nederlandse Vereniging van Journalisten]] (NVJ), het [[Persvrijheidsfonds]] en de Duitse journalistenvakbond steunden de journalisten.