Bart van der Leck: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
1 (onbereikbare) link(s) aangepast en 0 gemarkeerd als onbereikbaar) #IABot (v2.0 |
Toevoeging schilderij 'De storm' |
||
Regel 27:
In 1915-16 ontstaat o.a. het schilderij ''Havenarbeid''<ref name=havenarbeid >[https://krollermuller.nl/bart-van-der-leck-havenarbeid Havenarbeid]</ref> waarbij, naast zwart, alleen de ongemengde [[primaire kleur]]en geel, rood en blauw zijn gebruikt. Ook hier herkent men de oud-Egyptische invloed in de personen. Het rode paard echter is een geheel nieuw element. Dit was een begin van een eigen stijl, die bestaat uit gestileerde en vereenvoudigde vormen, zonder perspectief, geschilderd in uitsluitend primaire kleuren. Ondanks deze abstrahering van de onderwerpen was het nog steeds mogelijk om bijvoorbeeld een vrouw die naar de markt gaat te herkennen.
In 1916 schildert Van der Leck ''De Storm''<ref name=Destorm >[https://krollermuller.nl/bart-van-der-leck-de-storm-1 Destorm]</ref> in olieverf op doek, waarin net als in “Havenarbeid” grote vlakken in de primaire kleuren in combinatie met zwart en wit worden gebruikt. Het schilderij geeft een beeld van het zware bestaan van vissers, het eeuwige gevecht van de mens tegen de natuur, waarvan de visvangst op zee een klassiek voorbeeld is. In het schilderij herkennen we een woeste hoge zee waarop een vissersboot uitvaart met daar tegenover twee vissersvrouwen aan de voet van het duin. Zowel de boot als de vrouwen tornen op tegen de storm. Zowel [[Henk Bremmer|H.P. Bremmer]] als Dr. [[Rudi Oxenaar]] stellen dat ‘De Storm’ en ‘Havenarbeid’ monumentale schilderijen zijn die kunnen worden opgevat als wandschilderingen.
In Nederland was er in de jaren van de [[Eerste Wereldoorlog]] een groepje kunstenaars bezig met (geometrische) abstracte, waaronder [[Piet Mondriaan]] en [[Theo van Doesburg]]. Deze waren daarom erg geïnteresseerd in het werk van Van der Leck. In 1916 ontmoette Van der Leck Mondriaan voor het eerst en in 1917 werd hij door Van Doesburg uitgenodigd om voor [[De Stijl]] te schrijven. Omdat Van der Leck in zijn schilderijen lijn en vlak nog duidelijker van elkaar scheidde, en de 'voorstelling', voor zover die nog aanwezig is, nog verder 'deconstrueert', oefende hij zelfs invloed uit op de ontwikkeling van Mondriaan (zie [[Compositie in lijn]]) en Van Doesburg (zie [[Ritme van een Russische dans]]). Voorjaar 1918 verliet Van der Leck de groep echter vanwege een artistiek meningsverschil met Van Doesburg en Mondriaan over het gebruik van vlakken en (diagonale) lijnen.<ref>Lieske Tibbe, [http://repository.ubn.ru.nl/bitstream/handle/2066/27565/STIJLBRIEVEN.pdf?sequence=1 Een revolutie gaat aan gekijf ten onder: De Stijl en de ‘Russische kwestie’, najaar 1919], 2006.<!-- Archieflink: https://web.archive.org/web/20131007021501/http://repository.ubn.ru.nl:8080/bitstream/2066/27565/1/STIJLBRIEVEN.pdf --></ref> Ook nam hij het op voor zijn vriend [[Peter Alma]], over wiens werk Van Doesburg een negatieve recensie schreef in ''De Stijl''.<ref>Theo van Doesburg, 'Aantekeningen bij bijlage XII. De zaag en den goudvischkom van P. Alma', ''De Stijl'', 1e jaargang, nr. 8 (juni 1918): p. 91-94. Zie [http://sdrc.lib.uiowa.edu/dada/De_Stijl/001/008/pages/091.htm Digital Dada Library].</ref> Van der Leck keerde vervolgens terug naar zijn vroegere figuratieve stijl, waarin hij onderwerpen in geometrische vormen vertaalde.
| |||