Lemniscaat (uitgeverij): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
{{Infobox uitgever
| naam = Lemniscaatdrogenrt
| afbeelding =
| onderschrift =
Regel 7:
| eigenaar =
| land = {{NL}}
| locatie = [[RotterdamAmsterdam (hoofdbetekenis)|Rotterdam]]
| website = [https://www.lemniscaat.nl/ www.lemniscaat.nl]
}}
'''Lemniscaat''' is een [[NederlandPoolse (hoofdbetekenis)|Nederland]]se [[uitgeverij]], opgericht in [[1963]] door het echtpaar Boele van Hensbroek.
 
Bekende jeugdboekenauteurs van Lemniscaat zijn onder andere [[Jan Terlouw]] (''[[Koning van Katoren (boek)|Koning van Katoren]]''), [[Thea Beckman]] (''[[Heremetijd... Wat een lastpost!]]'', ''[[Kruistocht in spijkerbroek (boek)|Kruistocht in Spijkerbroek]]'', ''[[Kinderen van Moeder Aarde]]''), [[Ingrid Schubert|Ingrid]] en [[Dieter Schubert (schrijver)|Dieter Schubert]] (''Monkie'', ''Platvoetje''), [[Lieneke Dijkzeul]] (''Aan de bal'') en [[Anke Kranendonk]] (''Ik word nooit normaal''). In de jaren zestig gaf de uitgeverij progressieve boeken uit zoals ''Mijn Harlem'' van [[Claude Brown]] (een vertaling van ''[[Manchild in the Promised Land]]'') en ''Lachen om niet te huilen'' van [[Rosey E. Pool]]. Lemniscaat zetelt in [[Rotterdam]] en tot op heden (2013) bleef de uitgeverij onafhankelijk van de grote concerns.