Boni (vrijheidsstrijder): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 9:
In Nederland werd in 1772 een regiment [[Mariniers]] opgericht dat als versterking naar Suriname zou worden gezonden. Kolonel van het regiment werd [[Louis Henri Fourgeoud]], die eerder in [[Berbice]] had gevochten en ervaring had met de guerillaoorlog. Deze troepen, 800 man sterk, arriveerden in februari [[1773]] en werden ingezet om de dorpen en kostgronden van de Marrons op te sporen en te vernietigen. In het regiment diende ook [[John Gabriël Stedman]], die zijn ervaringen vastlegde in een boek. Stedman beschrijft onder andere hoe kleine groepjes van vier à vijf man, door zich steeds snel te verplaatsen en te schieten, de vijand de indruk geven tegenover een zeer grote groep te staan. Dergelijke [[guerrilla]]tactieken stelden Boni in staat de vijand steeds weer in verwarring te brengen en te verslaan. De ervaren Fourgeoud wist de troepen van Boni wel terug te dringen, maar zij werden nooit geheel verslagen. Een deel trok zich terug in [[Frans Guyana]]; dit leidde ertoe dat de Franse intendant [[Pierre-Victor, baron Malouet|Pierre-Victor Malouet]] in [[1777]] naar Paramaribo kwam om de kwestie van 200 gevluchte Marrons te bespreken. Volgens hem waren er 3.000 marrons; 150 waren onderweg en hielden zich op in de bossen.
 
Nog 20 jaar lang ging Boni door met zijn strijd tegen de kolonisten. Uiteindelijk werd hij door verraad op 19 februari [[1793]] gedood door Bambi, een [[Ndyuka (Marrons)|Aukaans]] opperhoofd, onder grote druk van luitenant Stoelman, commandant van de [[Redi MususMusu]].
 
Boni wordt meestal in één adem genoemd met Baron en Joli-Coeur, doordat John Gabriël Stedman hen in zijn boek ''[[Reize naar Surinamen en door de binnenste gedeelten van Guiana]]'' (1799-1800) met elkaar in verband bracht. Ieder van hen had echter een eigen achtergrond en inbreng.