Richard Bergmann: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
+afbeelding
kGeen bewerkingssamenvatting
 
Regel 9:
Bergmann behaalde zijn enkelspeltitels door in de finale van zowel 1937 als 1939 te winnen van de [[Polen|Pool]] [[Aloizy Ehrlich]]. In de eindstrijd van 1948 won hij van de [[Tsjechoslowakije|Tsjechoslowaakse]] tweevoudig enkelspelkampioen [[Bohumil Váňa]], in 1950 van de Hongaar [[Ferenc Soos]].
 
Bergmann kwam uit op in totaal dertien edities van de wereldkampioenschappen tussen 1936 en 1957, waarvan drie keer voor Oostenrijk en tien keer voor Engeland. Daarin speelde hij ook zes finales waarin hij met zilver genoegen moest nemen. In [[Wembley (wijk)|Wembley]] 1938 was Bergmann met de Oostenrijkse nationale ploeg namelijk niet opgewassen tegen Hongarije (met daarin onder meer dan nog Barna) en in [[Bombay]] 1952 ook niet met het Engelse team. In 1937 verloor hij bovendien zijn eerste dubbelspelfinale, toen hij samen met [[Helmut Goebel]] moest buigen voor het [[Verenigde Staten|Amerikaanse]] duo [[Robert Blattner]]/[[James McClure]]. In 1952 en 1953 verloor Bergmann zelfs twee jaar achter elkaar de WK-finale dubbelspel. De eerste keer kon hij samen met [[Johnny Leach]] niet op tegen de [[Japan]]ners [[NorizakuNorikazu FuijiFujii]] en [[Tadaki Hayashi]]. Een jaar later was het Hongaarse koppel [[Jozséf Koczian]]/[[Ferenc Sidó]] te sterk.
 
==Privé==