Tweestatenoplossing: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Voorgeschiedenis: Detail dat hier niet zo van belang is |
|||
Regel 32:
[[Bestand:UN Palestine Partition Versions 1947.jpg|thumb|right|(gedetailleerd) Delingsplan voor Palestina, (1947)]]
De Joodse gemeenschap (die zich ''[[Yishuv]]'' noemde) zou volgens
# Oost-[[Galilea (streek)|Galilea]] met [[Safed]] en [[Tiberias]],
# de vruchtbare kustvlakte van ten noorden van [[Haifa]] tot voorbij [[Tel Aviv]] in het zuiden en
Regel 42:
# de [[Gazastrook]] van [[Isdud]] tot [[Rafah]] en een aansluitende strook van de [[Negev]] langs de Egyptische grens tot 30 km voorbij [[El Auja]].
Internationaal toezicht door de [[Verenigde Naties]] op de raakpunten ("kissing points") bij Afula en Isdud, op bruggen en onderdoorgangen van de bij elkaar behorende delen, zou ervoor zorgen dat elke staat een aaneengesloten gebied vormde.
[[Bestand:Corpus separatum 1947 partitionplan cropped.jpeg|miniatuur|Jeruzalem als Corpus separatum]]
Jeruzalem zou tot geen van beide staten behoren, maar als aparte eenheid door de VN worden bestuurd onder de naam ''Corpus separatum''.<ref>[http://passia.org/media/filer_public/72/27/7227e29c-002c-4e2b-8790-63c3d55baea5/pdfresizercom-pdf-crop_52.pdf Kaart van het Corpus separatum], Passia [http://passia.org/maps/view/56 via]</ref>
Van de 1,6 miljoen inwoners was op dat moment 1 miljoen Arabisch en 600.000 Joods. Het land was grotendeels publiek bezit van het Britse mandaatsgezag, 16,5% was van Arabieren die elders in de Arabische wereld (onder andere [[Beiroet (hoofdbetekenis)|Beiroet]] en [[Damascus (hoofdbetekenis)|Damascus]]) woonden en de lokale Arabische bevolking bezat 3,3%. Joden hadden 8,6% van het land in handen<ref>Zie voor deze cijfers het ''Survey of Palestine, 1946'' van de Britse gezaghebber in het Mandaatgebied</ref>
| |||