Klemens von Metternich: verschil tussen versies

'''Klemens Wenzel Lothar von [[Metternich (geslacht)|Metternich]]''' ([[Koblenz (Duitsland)|Koblenz]], [[15 mei]] [[1773]] - [[Wenen]], [[11 juni]] [[1859]]), graaf, sinds 1813 prins van [[Metternich (geslacht)|Metternich-Winneburg]] en sinds 1818 hertog van Portella, was een [[Keizerrijk Oostenrijk|Oostenrijks]] staatsman en een van de belangrijkste diplomaten van zijn tijd. Hij werkte hard, was eerlijk en gecultiveerd, maar hij was ook een erg ijdele man die eindeloos over zichzelf sprak en schreef. Metternich was bovendien een knappe man, elegant en gedistingeerd, alhoewel hij volgens sommigen iets te vaak over zijn haar en zijn kleren streek.<br />

Metternich was een zoon van [[Franz Georg Karl von Metternich]], de laatste gevolmachtigd minister van de [[Oostenrijkse Nederlanden]]. Hij studeerde in [[Straatsburg]] en [[Mainz]]. In 1792 zag hij de kroning van [[keizer Frans II]], een gebeurtenis die diepe indruk op hem maakte. In 1795 trouwde hij met een dochter van [[Wenzel Anton von Kaunitz]]. In 1801 accepteerde hij een diplomatieke post in Dresden, vervolgens in Berlijn en op verzoek van Napoleon in Parijs. Na de Oostenrijkse nederlaag tegen [[Napoleon Bonaparte|Napoleon]] in [[1809]] benoemde de keizer Metternich tot minister van Buitenlandse Zaken, een taak die hij 39 jaar uitoefende. Hij was pro-Frans en ging hierin zo ver dat hij zelfs een huwelijk tussen Napoleon en Frans' dochter [[Marie Louise van Oostenrijk|Marie Louise]] arrangeerde. Na Napoleonsde mislukte [[veldtocht invan Napoleon naar [[Rusland]] van [[1812]] nam hij een neutrale houding aan en probeerde hij vrede te bewerkstelligen tussen de Franse keizer en zijn Russische en Pruisische vijanden. Metternichs bemiddeling mislukte echter en Oostenrijk raakte in oorlog met Frankrijk. Toen de oorlog in de lente van [[1814]] ten einde kwam concludeerde Metternich dat vrede met Napoleon onmogelijk was. Hij verliet het idee van een Bonapartistischbonapartistisch regentschap onder Marie Louise en ondersteunde nu de [[restauratie (Frankrijk)|Restauratie]] van het huis [[Huishuis Bourbon|Bourbon]] op de Franse troon. Dit bracht hem dichter bij [[Henry Robert Stewart]], burggraaf van Castlereagh, de Engelse minister van Buitenlandse Zaken.

Metternich domineerde als voorzitter het [[Congres van Wenen]]. Hier kreeg hij grote persoonlijke ruzie met de Russische tsaar [[Alexander I van Rusland|Alexander I]]. Metternich had grote angst voor Alexanders plan met [[Polen]] en bovendien waren de twee mannen rivalen in de liefde: beidebeiden streden om de aandacht van de mooie [[Wilhelmina von Sagan]]. De Oostenrijkse veldheer [[Josef Radetzky von Radetz]] bemiddelde tussen de twee. Hij kreeg wel een verhouding met een andere Russische prinses, namelijk [[Katharina Bagration]], en bij haar zou hij een buitenechtelijk kind verwekken. Metternich probeerde samen met de Engelsman Castlereagh en de Pruisische kanselier prins [[Karl August von Hardenberg]] een front te vormen om Alexanders plan om van Polen een [[constitutionele monarchie]] onder eigen bewind te maken te dwarsbomen. [[Pruisen]] weigerde echter Rusland tegen zich in het harnas te jagen. Metternich nam wraak door een alliantie te sluiten met Castlereagh en de Franse diplomaat hertog [[Charles-Maurice de Talleyrand]] om de Pruisische annexatie van [[Koninkrijk Saksen|Saksen]] te voorkomen. Saksen zou Pruisens compensatie zijn voor het opgeven van Pools grondgebied aan Alexander. De Saksische koning [[Frederik August I van Saksen|Frederik August I]] bleef op de troon en Alexander kreeg wat hij wilde.

[[Categorie{{DEFAULTSORT:Oostenrijks diplomaat|Metternich]], K}}

[[Categorie:OostenrijkseOostenrijks adel|Metternich, Klemens vondiplomaat]]

[[Categorie:RevolutiejaarOostenrijkse 1848|Metternichadel]]