Edwin Armstrong: verschil tussen versies

'''Edwin Howard Armstrong''' ([[New York City(stad)|New York]], [[18 december]] [[1890]] – aldaar, [[31 januari]] [[1954]]) was een [[Verenigde Staten|Amerikaanse]] [[elektrotechnicus|elektrotechnisch ingenieur]], radiopionier en [[uitvinder]]. Hij was de belangrijkste [[radio]]pionier van de eerste helft van de 20e eeuw. Zo ontwikkelde hij [[frequentiemodulatie]] en de [[heterodyne]], die belangrijk bleven in de werking van de radio. Hij studeerde [[elektrotechniek]] aan de [[Columbia University]].

Armstrong was de uitvinder van de [[Frequentiemodulatie|FM radio]]. Hij vond ook het [[regeneratieve circuit]] uit (terwijl hij nog maar net begonnen was aan de [[Columbia University]]) en nam een [[octrooi]] op de vinding in [[1914]], op de [[super-regeneratieve]] ontvanger in [[1922]] en op de [[superheterodyne]] ontvanger in [[1918]].

Frequentiemodulatie werd door hem uitgevonden in [[1933]]. Frequentiemodulatie (FM) levert een aanzienlijk betere ontvangst dan zijn voorganger [[amplitudemodulatie]] (AM). De gevestigde belangen, lees de elektronicaindustrieelektronica-industrie ([[Radio Corporation of America|RCA]]) en de zendgemachtigden, hebben zich lange tijd verzet tegen de invoering van het nieuwe superieure radiosysteem. Dit leidde tot jaren durende processen over Armstrongs octrooien.

In [[1917]] ontving Armstrong de eerste [[IEEE Medal of Honor]] van het [[Institute of Radio Engineers]] (IRE), het latere [[IEEE]]. Er ontbrandde een jarenlange felle strijd om de basisoctrooien van de nieuwe radiotechnogie, die in het begin van de 20e eeuw zeer populair was geworden. Armstrongs octrooien speelden een belangrijke rol in deze strijd. Het Amerikaanse Hooggerechtshof wees in [[1940]] het eerste recht van een belangrijk radio-octrooi toe aan [[Lee de Forest]]. Radio-ingenieurs, echter, vonden dat het Hooggerechtshof dwaalde daar zij vonden dat dit recht toekwam aan Edwin Armstrong, en zij weigerden deze uitspraak te accepteren. Het bestuur van de Institute of Radio Engineers (IRE), nu [[IEEE]], dat in 1917 Armstrong eerde met hun hoogste onderscheiding, de Medal of Honor, weigerde tijdens een dramatische vergadering deze ''Medal of Honor'' te accepteren, die Armstrong wilde teruggeven omdat hij zelf vond dat hij hem niet verdiend had. In plaats daarvan kreeg hij een staande ovatie. Het [[Franklin Institute]] nam een nog krachtiger standpunt in: een jaar later, in [[1941]], ontving Armstrong de [[Franklin Medal]], de hoogste Amerikaanse wetenschappelijke onderscheiding. Weer een jaar later, in [[1942]], ontving hij de hoogste onderscheiding van de American Institut of Electrical Engineers, [[AIEE]], nu samen met IRE de IEEE, de [[IEEE Edison Medal]], ''"For distinguished contributions to the art of electric communication, notably the regenerative circuit, the superheterodyne, and frequency modulation"''.

In [[1954]] pleegde hij [[zelfmoord]] omdat hij geen uitweg meer zag in de financiële beslommeringen die zijn vele octrooiprocessen met RCA over zijn FM-octrooi met zich meebrachten. Slechts enige jaren na zijn dood maakte [[Siemens AG|Siemens]] royalty's over naar de weduwe van Armstrong; RCA en andere elektronicafirma's volgden later.