André Breton: verschil tussen versies

Breton wordt vanwege zijn [[Manifest van het Surrealisme]] gezien als de theoreticus en grondlegger bij uitstek van het [[surrealisme]] (de "paus van het surrealisme"). Voordien was hij al betrokken geweest bij het [[dadaïsme|Dada]]. Van 1927 tot 1935 was hij, evenals vele andere surrealisten, lid van de Franse Communistische Partij. Breton was vooral dichter en verdediger van de poëzie, maar werd toch inzonderheid bekend vanwege een roman, ''[[Nadja (roman)|Nadja]]'' (1928).

Het ''Manifest van het Surrealisme'' (Frans: ''Manifeste du Surréalisme''), dat hij in 1924 publiceerde, was de vrucht van vijf jaar systematische proefnemingen, hoofdzakelijk op het gebied van het '[[automatisch schrijven]]' (dat rechtstreeks uit het onderbewusteonbewuste zou moeten voortkomen), maar ook op dat van de [[hypnose|hypnotische]] slaap. Het beslissend aandeel dat hij sindsdien in de beweging had, hield evenzeer verband met zijn streven de innerlijke samenhang van het surrealisme te behouden als met het streven direct in voeling te blijven met het gebeuren.