De schilderijen tonen een beroemde episode in het leven van [[Franciscus van Assisi]] uit 1224. Tijdens een veertigdaagse [[vasten]] op de berg [[Chiusi della Verna|Alverna]] knielt hij voor de verschijning van Christus aan het kruis, zwevend met de zes vleugels van een [[serafijn]]. Franciscus heeft reeds de [[Stigmata (religie)|stigmata]] van Christus op de handpalmen en voetzolen ontvangen, maar nog niet de wond aan zijn zijde. Voor de heilige is zijn metgezel [[Broeder Leo]] in slaap gevallen met de rechterhand op de wang. De rotsformaties achter het duo zijn minutieus weergegeven. In een Vlaams uitziende stad herinneren verschillende gebouwen aan [[Jeruzalem]], zoals de [[Omarmoskee (Jeruzalem)|Omarmoskee]], die Van Eyck kende uit tweede hand. De weerspiegelingen in het water bij de stad waren een eyckiaanse innovatie, waarmee hij al in het [[Turijn-Milaan-Getijdenboek]] zijn kunnen had getoond.
Het thema kwam voor in Italië maar werd hier waarschijnlijk voor het eerst afgebeeld in de kunst van de [[noordelijke renaissance]]. Van Eycks compositie was populair, zoals blijkt uit kopieën en ontleningen. Het [[Museo Nacional del Prado|Prado]] in [[Madrid (stad)|Madrid]] bezit een versie gemaakt rond 1500, toegeschreven aan de [[Meester van Hoogstraten]]. Een Iberische versie door de Meester van Porciúncula wordt gedateerd rond 1470.
