Etniciteit: verschil tussen versies

De [[Vlamingen]] behoren tot de Nederlandse taal-etniciteit in België, terwijl zij formeel deel uitmaken van de Belgische natie. ‘Nederlands’ is in dit geval een culturele identiteit en niet identiek met de Nederlandse staatsburgerlijke nationaliteit en past zo beter in het [[Groot-Nederland]]se concept. Dat de cultuur- en standaardtaal van de Vlamingen Nederlands is, maakt hen dus nog niet tot Nederlanders. Daarom kan men om verwarring te voorkomen beter spreken van een Vlaamse etniciteit, gekenmerkt door de Nederlandse standaardtaal, die gebruikt wordt naast de Vlaamse streektalen als spreektaal. Na de stichting van het Koninkrijk België waren deze Vlaamse identiteit en ook de Nederlandse taal ondergeschikt gemaakt aan de Belgische nationaliteit welke zich primair in het Frans uitdrukte. Die Belgische nationale identiteit is sinds enkele decennia echterminder steeds meer verzwaktzichtbaar en de Vlaamse etniciteit heeft zich juist in nationale richting tot (pseudo) nationaliteit geëmancipeerd. En op grond van verkiezingsuitslagen mag men veronderstellen dat een kleine helft van de Vlamingen zich nog 'nationale' Belg voelt, waarmee zij dat natiebegrip dan ontkrachten. Het grootste deel neemt echter een middenpositie in, naast een afnemend deel dat primair zijn Belgische nationale identiteit wil blijven benadrukken. Vroeger waren het vooral de zogenaamde [[franskiljons]], verfranste Vlamingen uit hogere milieus, die de Belgische nationale identiteit in Vlaanderen beleefden, maar in recente tijd zijn het politiek links en kosmopolitisch georiënteerde Vlamingen die hun Belgische nationale identiteit bevestigen als een 'staatsburgerlijk' protest tegen wat zij ervaren als het etnisch-nationalistisch karakter van de Vlaamse identiteit.